Temat: Związek z niepełnoprawnym

Nie związałabym się z kimś takim nowo poznanym - to jest pewne. To nie jest łatwe życie, po co się pakować od razu w takie coś? Aczkolwiek jakby stało się coś obecnie mojemu ukochanemu to z takiego powodu nie zostawiłabym go na pewno. To już jest co innego :) 

Nie mówię nie. Tacy mężczyźni przeważnie są samodzielnie i zaradni bo po prostu muszą. Bałabym się na pewno padaczki i schizofrenii i wszystkich chorob psychiczmych wczesniej zdiagnozowanych. Ale wózka nie. Zresztą gdybym się zakochała to na pewno nie było by to przeszkoda 

Na Sympatii pisał do mnie chłopak na wózku. A ja wieśniara nic nie odpisałam. Nic, zero. Nawet tyle, że nie jestem zainteresowana. Wstydzę się tego sama przed sobą. Wystraszyłam się jego niepełnosprawności. Chyba jestem złym człowiekiem. 

w sumie potraktowalas go tak jak laski traktuja kazdego inengo faceta jak nie sa zainteresowane  a tego osoby niepelnosprawne zawsze chca , czyli brak specjalnego traktowania :)

No właśnie nie. Ja zazwyczaj odpisuję, chociaż jednym zdaniem. Że jestem niezainteresowana. I już. A tu bałam się, że on zapyta dlaczego. I co, miałabym napisać prawdę? Bo  w opisie miał i fajne hobby, i wykształcenie, i inne ciekawe rzeczy... Ale ten wózek...

Jeśli bez nogi chodziłby ze mną po górach i był aktywny życiowo, to raczej tak. Na wózku nie wiem, ale nie skreślała bym chyba z marszu. Ale warunek taki, że niepełnosprawność jest wynikiem urazu, gdyby to było genetyczne, to uważam, że nie powinno się wtedy decydować na dzieci, a ja je chcę. Chyba, że bym nie chciała, to ok, ale jak wyżej.

Kiedyś na Skype zadzwonił do mnie niepełnosprawny koleś. Pomyślałam tak samo jak ty, że nie będę złym człowiekiem i pogadam z nim. W sumie co mi szkodzi się przyjaźnić z kimś niepełnosprawnym. Boże.. najgorsza decyzja. Koleś jak tylko zobaczył, że się ulitowałam nie był wdzięczny, a stał się nachalny i bardzo natarczywy. Nie chodziło mu o przyjaźń, a jego zaloty były coraz bardziej nieznośne. Chyba tylko arab będzie tak samo natarczywy i nie zrozumie słowa nie. Także się nie przejmuj. Tak jak z ludźmi pełnosprawnymi nigdy nie wiesz na kogo trafisz. Niepełnosprawni to nie są zawsze dobrzy do rany przyłóż ludzie.

nigdy w zyciu. 10 lat opieki nad niepelnosprawnym czlonkiem rodziny. Dosc.

Jeśli bym się zakochała to pewnie tak, ale tak ogólnie to nie widzę powodu by celowo spotykać się z kimś z niepełnosprawnościami na etapie gdy nic nas nie łączy i nie czuje się 'tego czegoś'.