Temat: sprawy finansowe w związku

fleur^ napisał(a):

Temat już stary, ale wypowiem się.Byłam 3 lata z mężczyzną, który miał dosyć często przejawy paranoi tak jak Twój facet. Był ode mnie 8 lat starszy, miał swoje mieszkanie ( ja mieszkalam jeszcze wtedy z tatą), zarabiał kilka razy więcej ode mnie i tak jak Ty nigdy, przenigdy nie chciałabym być niczyja utrzymanka, ale czasami dochodziło przez jego skąpstwo do absurdalnych sytuacji. Np.:- kiedyś zabrakło mi 50 gr do soczku w automacie jak byliśmy na mieście a chciało mi się pić i poprosiłam go żeby mi się dołożył, to powiedzial że nie, bo mu nie oddam....i na nic się zdało moje przekonywanie że jak tylko wrócimy do domu to mu oddam to 50 gr...nie i koniec- wychodziliśmy do restauracji z jego znajomymi. Chwilę przed tym jak tam weszliśmy poprosił mnie żebym nie płaciła jak zawsze za siebie w knajpie, tylko on zapłaci przy nich za nas oboje, a ja mu potem w domu oddam...- z racji tego że bywałam u niego w domu częściej niż on u mnie ( bo ja mieszkalam z tatą, z resztą ja bardzo chciałam żeby to on mnie odwiedzał, ale uważał że to za daleko i nie będzie tyle jeździł...cóż ja musiałam ), musiałam mu przelewac co miesiac chyba o ile dobrze pamiętam 150 zł ? Albo 200 ? Coś koło tego, za to że tam jestem, zużywam jedzenie itd. Przypominam że ja zarabiałam wtedy dokładnie 1100 zł, z czego 800 wydawałam na szkołę, 100 na kartę miejską i w zasadzie to nic mi nie zostawało, a on jakieś 6000 zł do ręki. - gdy po 2 latach pojawił się temat że miałabym się do niego wprowadzić  ( już wtedy zarabiałam więcej ) logiczne mi się wydawało że opłatami za czynsz i rachunki dzielimy się na pół. Natomiast on złożył mi ofertę ( bo inaczej tego nazwać nie można ) że ja mam płacić, no jakieś wydaje mi się że to było 80 albo 90% tych opłat, bo to ja u niego będę mieszkać, a rzeczy się zużywają...szczęka mi wtedy opadła...jak się domyślasz do wspólnego mieszkania w końcu nie doszło z wielu powodów nie tylko z tego. Nie chciałam się czuć jak gość u niego, a wiedziałam że tak będzie, że nie będę miała nawet do powiedzenia gdzie powiesić głupi obrazek na ścianie...bo to JEGO mieszkanie...a ja chyba tylko wynajmuje pokój.- takich sytuacji mogłabym mnożyć i mnożyć, ale miejsca by zabrakło, to są te które najbardziej zapadły mi w pamięć.Najgorsza jest to że ja wtedy byłam bardzo młoda i to był mój pierwszy poważny związek i ja byłam przekonana że to tak ma wyglądać, że to jest normalne, że każdy tak żyje. Myślałam, że to normalne, że facet nie troszczy się o swoją dziewczynę, że jak jest dorosła to niech to sama robi....potrafił mnie zostawić po imprezie sama, w środku nocy, w knajpie, po kilku drinkach, bo przecież i tak jedziemy w inną stronę i sobie poradzę, owszem zawsze sobie radziłam bo myślałam że tak trzeba, ale znajomi nie mogli wyjść z podziwu jak my funkcjonujemy, że jak można zostawić swoją dziewczynę sama w środku nocy pod wpływem alkoholu po imprezie w dużym mieście....Teraz jestem z kimś innym od 1,5 roku, z totalnym przeciwieństwem...i nawet sobie nie wyobrazacie jak trudno było mi się przestawić na normalny związek, że o siebie dbamy nawzajem, że FACET jest FACETEM. Ze nie jestem teraz sama, wcześniej byłam w związku, a mimo wszystko byłam sama. Trudno mi na początku było się przestawić, myslalam że mój obecny teraz narzeczony coś ode mnie chce, że ma zle zamiary, bo jest o ZGROZO za DOBRY !!! Tak byłam skrzywiona.A Ty autorki porozmawiał ze swoim chłopakiem, jak nic nie podziała, uciekaj czym prędzej...bo uwierz mi...lepiej nie będzie. Ja się o tym brutalnie przekonałam.Pozdrawiam

fleur^ napisał(a):

Le-Poisson-Architecte napisał(a):

fleur^ napisał(a):

Temat już stary, ale wypowiem się.Byłam 3 lata z mężczyzną, który miał dosyć często przejawy paranoi tak jak Twój facet. Był ode mnie 8 lat starszy, miał swoje mieszkanie ( ja mieszkalam jeszcze wtedy z tatą), zarabiał kilka razy więcej ode mnie i tak jak Ty nigdy, przenigdy nie chciałabym być niczyja utrzymanka, ale czasami dochodziło przez jego skąpstwo do absurdalnych sytuacji. Np.:- kiedyś zabrakło mi 50 gr do soczku w automacie jak byliśmy na mieście a chciało mi się pić i poprosiłam go żeby mi się dołożył, to powiedzial że nie, bo mu nie oddam....i na nic się zdało moje przekonywanie że jak tylko l wrócimy do domu to mu oddam to 50 gr...nie i koniec- wychodziliśmy do restauracji z jego znajomymi. Chwilę przed tym jak tam weszliśmy poprosił mnie żebym nie płaciła jak zawsze za siebie w knajpie, tylko on zapłaci przy nich za nas oboje, a ja mu potem w domu oddam...- z racji tego że bywałam u niego w domu częściej niż on u mnie ( bo ja mieszkalam z tatą, z resztą ja bardzo chciałam żeby to on mnie odwiedzał, ale uważał że to za daleko i nie będzie tyle jeździł...cóż ja musiałam ), musiałam mu przelewac co miesiac chyba o ile dobrze pamiętam 150 zł ? Albo 200 ? Coś koło tego, za to że tam jestem, zużywam jedzenie itd. Przypominam że ja zarabiałam wtedy dokładnie 1100 zł, z czego 800 wydawałam na szkołę, 100 na kartę miejską i w zasadzie to nic mi nie zostawało, a on jakieś 6000 zł do ręki. - gdy po 2 latach pojawił się temat że miałabym się do niego wprowadzić  ( już wtedy zarabiałam więcej ) logiczne mi się wydawało że opłatami za czynsz i rachunki dzielimy się na pół. Natomiast on złożył mi ofertę ( bo inaczej tego nazwać nie można ) że ja mam płacić, no jakieś wydaje mi się że to było 80 albo 90% tych opłat, bo to ja u niego będę mieszkać, a rzeczy się zużywają...szczęka mi wtedy opadła...jak się domyślasz do wspólnego mieszkania w końcu nie doszło z wielu powodów nie tylko z tego. Nie chciałam się czuć jak gość u niego, a wiedziałam że tak będzie, że nie będę miała nawet do powiedzenia gdzie powiesić głupi obrazek na ścianie...bo to JEGO mieszkanie...a ja chyba tylko wynajmuje pokój.- takich sytuacji mogłabym mnożyć i mnożyć, ale miejsca by zabrakło, to są te które najbardziej zapadły mi w pamięć.Najgorsza jest to że ja wtedy byłam bardzo młoda i to był mój pierwszy poważny związek i ja byłam przekonana że to tak ma wyglądać, że to jest normalne, że każdy tak żyje. Myślałam, że to normalne, że facet nie troszczy się o swoją dziewczynę, że jak jest dorosła to niech to sama robi....potrafił mnie zostawić po imprezie sama, w środku nocy, w knajpie, po kilku drinkach, bo przecież i tak jedziemy w inną stronę i sobie poradzę, owszem zawsze sobie radziłam bo myślałam że tak trzeba, ale znajomi nie mogli wyjść z podziwu jak my funkcjonujemy, że jak można zostawić swoją dziewczynę sama w środku nocy pod wpływem alkoholu po imprezie w dużym mieście....Teraz jestem z kimś innym od 1,5 roku, z totalnym przeciwieństwem...i nawet sobie nie wyobrazacie jak trudno było mi się przestawić na normalny związek, że o siebie dbamy nawzajem, że FACET jest FACETEM. Ze nie jestem teraz sama, wcześniej byłam w związku, a mimo wszystko byłam sama. Trudno mi na początku było się przestawić, myslalam że mój obecny teraz narzeczony coś ode mnie chce, że ma zle zamiary, bo jest o ZGROZO za DOBRY !!! Tak byłam skrzywiona.A Ty autorki porozmawiał ze swoim chłopakiem, jak nic nie podziała, uciekaj czym prędzej...bo uwierz mi...lepiej nie będzie. Ja się o tym brutalnie przekonałam.Pozdrawiam

Jestem w szoku. Jak Ty to wytrzymalas? Twoj ojciec niczego nie zauwazyl? Wyrzucilabym takiego przyszlego ziecia za drzwi jak najszybciej. Dalo mi to teraz do myslenia, ze gduy moja corka bedzie miala absztyfikanta, to nie bedzie mial lekko i bede miala go na oku.

Ja go kochałam i to bardzo, nie miał samych wad, miał oczywiście też wiele wspaniałych cech, ale niestety teraz po czasie, przez cyrki które odwalał z finansami jak go wspominam, często są to niemiłe wspomnienia...a dużo bym oddała, żeby było inaczej, bo wiem że on jest w środku bardzo dobrym człowiekiem.Mój tata się domyślał, chyba pierwszy raz jak zapytał się co tam u mojego nazwijmy go Tomka, a ja powiedziałam, że jest za granicą, na zwiedzanie sobie pojechalam. SAM. Mnie nie zabrał bo ja wtedy nie mogłam, nie miałam wolnego, a on nie chciał czekac, poza tym nie miałam aż tylu funduszu, mogłam za wyjazd zapłacić ale nie mialam całych 100 %....w związku z czym wakacje ja spędziłam w mieście, a on na wyjeździe :)SAM.Jak mnie zostawił i byłam zrozpaczona to tata pierwsze co powiedział że go nie lubił i że widać że to samolub, powiedzial że jeszcze znajdę kogoś wartosciowego. Moja samoocena była wtedy na takim poziomie że nie wierzyłam, myślałam że już nikt mnie nie pokocha, że będę zawsze sama, no chyba musi być jakiś powód tego że zostawia mnie facet ??

McFlury napisał(a):

Przypomniała mi się jeszszcze jedna sytuacja, która często ma miejsce. Jedziemy np. do dużego marketu. Kazdy z nas robi zakupy dla siebie, on np do pracy, ja środki czystości do swojego domu i inne. Wiem też, że później zostaje u mnie na noc, więc mówię, że musimy coś wziąć na śniadanie, bo nic nie ma. Wszystko jest w jednym wózku, ale kiedy podjeżdżamy do taśmy to on wypakowuje wszystko na dwie kupki i płacimy oddzielnie, Wszystko wydaje się w porządku, ALE produkty, które kupiliśmy na NASZE śniadanie, zawsze położy na moją kupkę! Nigdy nie zwracałam na to uwagi, bo nie było to dla mnie istotne, ale teraz jak te wszystkie sytuacje zbiorę w kupę, to powoli zaczynam dochodzić do wniosku, że chyba coś jest jednak nie tak. 

iness7776 napisał(a):

To, że oszczędza na mieszkanie to bardzo fajne, jednak nikt nie powiedział, że będzie to Wasze mieszkanie. Może być też tak, że on będzie tyklko właścicielem, a Ty dalej będziesz się "dokładała" do jego wyżywienia. Może następnym razem jak będzie miała spać u Ciebie to powiedz, żeby po drodze zrobił zakupy dla Was na śniadanie, bo w lodówce akurat nic nie masz. I zwróć uwagę na reakcje. PS. Znam osobę, która po 3 tygodniach przyjeżdza do domu z górą prania, bo szkoda jej kasy na robienia prania u siebie w mieszkaniu. Ta osoba też oszczędza na własne M.