Temat: Zespół jelita drażliwego - wariant biegunkowy...

Ja to mam... TO jest coś strasznego. Już jak byłam małą dziewczynką miałam często zaparcia i to tak okropne że pamiętam jak płakałam z bólu, rodzice musieli w środku nocy jechać po coś co by mi pomogło, siedzieć nie mogłam, prawie codziennie w nocy z płaczem budziłam rodziców i narzekałam na bolący brzuch, już nie raz było tak że myśleli że to może wyrostek i chcieli dzwonić po karetke ale ja odmawiałam. Później jakiś czas tak przez podstawówkę było lepiej, ale już w gimnazjum się powoli zaczynało, ale teraz znowu biegunki.  Ja od zaaaaawsze jestem osobą zestresowaną, która się każdą pierdołką najmniejszą przejmuję, stresuje i wiem że ten stres właśnie tak na mnie wpłyną. Kiedy poszłam do liceum miałam pecha bo trafiłam na wychowaczynię (!) która mnie nienawidziła i to był koniec. Moję biegunki to był horror ja już prawię wpadłam w depresje tak mnie gnębiła ta nauczycielka i do tego ja się tak przejmowałam wszystkim to już całkiem. Poszłam do gastrologa, brałam najróżniejsze leki, po 8 tabsów dziennie i nic. Kiedy już było psychicznie i fizycznie ze mną źle to rodzice dosłownie zmusili mnie do zmiany szkoły a ja nie mogłam sobie darować że zawsze obrze się uczyłam a tu muszę szkołe zmieniac i to w środku semestru to mnie dobiło. Miałam to samo ze stoperanem, nie wychodziłam bez z niego z domu, ale w tym problem że u mnie są tak silne biegunki że nie zawsze pomaga nawet. Sprawdzałam po czym mogę mieć biegunkę i było nawet tak że kiedy nic cały dzień nie zjadłam to i tak ją miałam ;/ Gastrolog skierował mnie na kolonoskopie, niestety nie do końca lek na mnie zadziałam i on też dosłownie mnie olał podczas badania i zaraz przerwał bo stwierdzil że nic nie widzi i mam barć te leki mimo że na mnie nie działaja  wtedy się wkurzyłam, wyszłam i więcej nie wrócilam. Poszłam do dietetyka, na początku było lepiej, ale później już nie do końca ;/ Teraz sama kombinuję co mogę jeść a co nie - mi szkodzą pełnotłuste pokarmy, zamiast śmietany używam jogurtu odtłuszczonego, piję mleko ale sojowe o i na bóle brzucha pomaga mi zaparzony mielony len - piję tego gluta z obrzydzeniem ale pomaga ale więcej nic nie wymyśliłam ;/ planuję zrobić sobie testy na nietolerancję pokarmową bo sama już czuję że mój żołądek i jelita są delikatne i bardzo musze uważać na to co jem. A jesli chodzi o stres to niestety nadal jak jest tak było bo już taka jestem nie potrafię wyluzować ;/ i wiecie co nawet zauważyłam? Że jak się cieszę z czegos bardzo albo ekscytuję, wiecie jak nie możecie się na przykład na coś doczekać to jest takie uczucie to wtedy też mam biegunke ;/ jak to się mówi te "motyle w brzuchu" ze szczęścia źle na mnie działają ;/ Dobijają mnie tez gazy i wzdęcia ;/ Boję się u kogokolwiek nocować bo nie waidomo jak zareaguję mój brzuch zreszta pewnie mnie rozumiecie... Załamuję mnie to bo tak naprawdę to nikt z moich bliskich nie rozumie jakie to jest okropne... 

Noley, u mnie też zaczęło się od stresów w liceum, również z wychowawczynią, bo to była ostra babka a ja przed każdą lekcja z nią bałam się poniżenia czy jakiejkolwiek wpadki. potem matura, ogromny stres i płacz na maturze z polskiego, bo baby z komisji mnie po prostu zniszczyły totalnie na ustnym :S

Mam to. Rownież wariant Z biegunka. Oczywiście byłam u lekarza, dostałam prebiotyki,melise na uspokojenie i dicoflor 60. Trochę pomogło ale zbliża sie sesja, stres i znów czuje przelewania. Ostatnio złapalo mnie jak szalm do głupiej poczty,dosłownie wyszłam z domu na chwilke. To tak juz jest ze chce sie wtedy jak sie wychodzi z dmu -,-

Po tym jak na szybko rodzice zmusili mnie do zmiany szkoły to jedyna opcja to było liceum zaoczne. Załamałam się bo wiedziałam że kiedyś się dobrze uczyłam i myślałam że stac mnie na więcej przez to mam rok w plecy i dopiero w tym zdaje mature. W tej szkole sa zajęcia semestrami jak na studiach i ja się załapałam tak że w styczniu własnie skończyłam i teraz czekam te pare miesiecy do matury. sama się ucze ale na sama myśl ( i czarne scenariusze) zaczyna mnie brzuch boleć... ciągle myśle ze nie dam rady... ze jestem tak glupia ze nawet normalnego liceum skonczyc nie moglam... a leki? brałam te co wymieniałaś i jeszcze wiecej ;/ ale wlasnie staram sie robic tak zeby jelita sie nie przyzwyczaily. Teraz staram się ratowac właśnie lnem... 

Noely, to samo słyszałam wielokrotnie...że wymyślam sobie problemy, że to żadna choroba, a najlepsze jak mówili "wydaje Ci się, ze musisz do toalety, nie musisz ! nie myśl o tym"

No może zacznę pić tą melisę, ale to i tak nie rozwiąże tego problemu ;/ właśnie muszę zrobić sobie te testy na nietolerancję pokarmową, myślę że to może pomóc chociaż trochę

Najgorsze w tej chorobie jest to ze za wszystko jesteśmy winne sobie same, a dokładniej nasza psychika, nakrecanie sie, stres. Tutaj leki nie wiele dadzą,ja biorę prebiotyki jedynie żeby mi jelito tak nie wariowalo.

Zawsze mam w torebce stoperan. Loperamid albo nie działał wcale albo znowu aż za bardzo.