Temat: Dlaczego nie akceptujecie swojego ciała?

Dążyłam do ideału, bo miałam złudzenie, że jestem w stanie go osiągnąć, albo przynajmniej się do niego zbliżyć. Do tego mam piękną matkę i miałam nadzieję, że mogę wyglądać tak jak ona...

ja nie akceptuje już od małego, bo zawsze byłam tą groszą wśród koleżanek, nigdy nie byłam ładna, dopiero na przełomie gimnazjum zaczęło się coś zmieniać. dzisiaj ejstem zadowolona ze swojej buzi, ale nie z ciała. zapuściłam się, to fakt, aczkolwiek kiedyś lubiłam swoje nogi np., nie miałam dużego problemu z brzuchem. a gdy pojawił się mój chłopak i gdy dowiedziałam się, co mu się wtedy podobało, kompleksy urosły.. i choć dzisiaj rzekomo mnie akceptuje, moja samoocena jest na dnie i nienawidzę siebie.

Kiedyś nie akceptowałam ciała za:

Nie akceptuję swojego ciała  w tym momencie. Przed przytyciem bardzo lubiłam swoje ciało, wcięcie w talii i ładne mięśnie. Czy byłam idealna? Oczywiście, że nie. Nie chcę być idealna. Chcę za to być sprawna i silna jak kiedyś. Ciało nie będzie dokładnie takie jak było, bo zdaję sobie sprawę, że wiek i ciąże też robią swoje. Jednak jeśli mogę coś zrobić aby osiągnąć satysfakcjonujący mnie stan (zdrowe  odżywianie, aktywność fizyczna) to zrobię to na pewno :-)

duzo tkanki tluszczowej, "pryszcze" na posladkach, celulit i grudki jak sie scisnie cialo
malo jedrme, bruzdy tluszczowe z przod ud itp

Mam tak samo - przez rodzinę. 

To świat i ludzie na nim żyjący a zwłaszcza TV wykreowała, iż ludzie szczupli, piękni mają w życiu dobrze.
W reklamach występują przeważnie modelki. Dziennikarze, prezenterzy i inni w TV muszą tez odpowiednio wyglądać. Nie wspomnę już o tym, że nawet się odmładzają bo tak chcą reżyserzy i inni "ważni" ludzie.
Świat oszalał.. a ludzie razem z nim.
Rodzina.. to prawda. Ktoś jest grubszy-- to zaraz głupie komentarze. Najbardziej denerwuje mnie, kiedy właśnie bardzo się staram bo chcę schudnąć a inni jeszcze dogryzają swoimi niefortunnymi żartami, komentarzami. Nie słodzę, jem sporadycznie słodycze, biegam, nie jem masła - będąc u babci też się ograniczam - to powstają komentarze typu "Ania się odchudza", "ania nie bój sie bo i tak dużo nie schudniesz". Jest to przykre, ale mam to gdzieś. Ja zaczęłam biegać i odżywiać się zdrowo tylko i wyłącznie dla siebie a nie dla ludzi. Lubię sport a zdrowe odżywianie jest plusem dla mojego zdrowia i długiego życia:)

tu nie chodzi o to ze wpychają nam jedzenie.jak na każdym kroku człowiek jest krytykowany , nękany psychicznie.to jeszcze gorsze niż uderzenie kogoś.bardziej boli.a czasem nie masz wyboru,nie możesz się wyprowadzić lub co gorsza jest się od nich zależnym.a im bardziej próbujesz tym bardziej traktują cię jak czarną owce.kiedy wszyscy w domu traktują cię jak zło,chociaż tak naprawdę jest odwrotnie,to oni powinni się wstydzić jakimi są ludźmi.bracia zawsze wyzywali mnie od grubych,szczególnie jak byłam młoda,w takim żyłam przekonaniu.a "dziś" kiedy mam sporą otyłość a wcześniej byłam szczupła dziewczyna nie potrafiłam tego dostrzec i docenić.gdy żyje się w tak przytłaczającej atmosferze bez wyjścia,czujesz się samotna,odsuwasz się od ludzi,nie akceptujesz siebie a samoocena spada poniżej zera.tracisz zaufanie do innych skoro najbliższa rodzina tak cię rani.jedni popadają w alkoholizm czy narkotyki...a inni jedzą...to jak uzależnienie od dobrego samopoczucia,które mamy po skonsumowaniu czegoś co nam smakuje.niestety ciężko z tego wyjść,nawet gdy się odsuniesz od toksycznych ludzi.nie zmienisz się w pięć minut skoro negatywne wzorce zakorzenione są od dzieciństwa,trzeba naprawdę dużej siły woli,motywacji by się udało a niestety nie wszyscy dają radę.grunt by się nie poddawać i iść do przodu

Masz rację rodzina, ludzie , mogą człowieka zdołować , trzeba mieć mocna psychikę aby dać radę tego ci życzę Ludzie czasem aby swoje wady i kompleksy zredukować innym dowalają .

Ja zaczęłam się odchudzać jak pewnego dnia stanęłam przed lustrem nago po kąpieli i się przeraziłam, nie wiem jak mogłam dopuścić do takiego stanu, kiedyś miałam tak piękne ciało. Mój narzeczony nigdy nie powiedział, że źle wyglądam, zawsze mówił, że jestem piękna i kocha każdy kawałek mojego ciała, że kochał mnie jak byłam za chuda i kocha mnie taką jaką byłam jeszcze 2 miesiące temu. Ale robię to dla siebie, chcę znowu wejść do sklepu i przymierzać wszystko wiedząc, że we wszystkim będę wyglądać dobrze, chcę wybierać ubrania ze względu na krój, kolor itd, a nie ze względu na to, czy na mnie wejdzie...