Temat: Zostawiłam wszystko za sobą.

paulinapola napisał(a):

skad ja znam to uczucie. ja juz od 1,5 roku nie mieszkam w PL. Poczatki sa ciezkie... ale daj sobie czas. Zobaczysz, ze wszystko sie pouklada i znajdziesz szczescie w Anglii

Mandaryneczka napisał(a):

Msz 21 lat i juz po studiach jestes??( o ile wiek sie zgadza).Nie masz mozliwosci poznania kogos? Generalnie zeby kogos poznac trzeba wyjsc gdziekolwiek..nie wiem na impreze, chociaz tam nei wiadomo na kogo trafisz ale jak bedziesz sie tylko snula pomiescie to niewiele zdzialasz.moze zapisz sie na jakies zajecia grupowe..

XXkilo napisał(a):

Odwiedzaj znajomych w Polsce jak często możesz. Anglia to nie jakaś Nibylandia, że wizyta chociaż raz w miesiącu jest niemożliwa. Ten kraj jak piszesz dał Ci wiele dobrego, a w Polsce trudno o dobra prace i dobre pieniądze zaraz po studiach.Poznaj ludzi z pracy, wyjdz z nimi czasem gdzies na piwko, no chyba, ze luby nie pozwala.

apssik napisał(a):

w angli masz bardzo duzo polakow, poszukaj na stronach internetowych etc...ja tez sie wyprowadzilam do innego kraju, ba, do kraju gdzie nie znam jezyka! i w dalszym ciagu jesstem poczatkujaca....znam to uczucie, jest ciezko, ja rozniez jestem towarzyska, ale ostatnio sie to bardzo poprawia, poznaje znajomych wiecej mojego narzeczonego, wychodzimy na miasto, nawet obcych poznaje! znalazlam kilka znajomosci przez neta z mojego miasteczka malego....zycie nie polega tylko na znajomych, chociaz wiem ze to dosc wazna czesc zycia dla takich osob jak my, ale ja mimo wszytsko jestem szczesliwa mimo ze chwilami jest mi zjebiscie ciezko, ale daje rade i wiem ze z czasem bedzie lepiej! wiecej wiary kochana! dlugo tam jestes juz?

Raijaa napisał(a):

Rozumiem.. wiem jak sie czujesz :) GG, Skype to nie to samo.. wylaczasz cam i nagle robi sie wokol Ciebie tak cicho i pusto i wiesz, ze oni nadal tam sie smieja a ty znow jestes sama, jeszcze bardziej samotna.. to dziwne uczucie :) Ja czekam, odliczam dni kiedy przyjdzie umowiona data na wspolny Skype a potem zaluje bo taka cholerna pustka.. Ja zeby sobie radzic z emocjami, wiesz co zaczelam robic? Umowilam sie z pewna osoba, ze bede jej pisac listy ale nie takie prawdziwe. Mam gruby zeszyt i pisze w nim wszytsko a jak sie spotkamy mam jej dac :) (cos jak pamietnik ale pisany do kogos mamy/ przyjaciolki/kuzynki ) Troche lzej czasami dzieki temu :)

Olaxandra napisał(a):

Mandaryneczka napisał(a):

Msz 21 lat i juz po studiach jestes??( o ile wiek sie zgadza).Nie masz mozliwosci poznania kogos? Generalnie zeby kogos poznac trzeba wyjsc gdziekolwiek..nie wiem na impreze, chociaz tam nei wiadomo na kogo trafisz ale jak bedziesz sie tylko snula pomiescie to niewiele zdzialasz.moze zapisz sie na jakies zajecia grupowe..

 W grudniu kończę 22. Zrobiłam licencjat, ale to nie ma nic do rzeczy - chodziło tylko o to, że nie chciałam rzucać studiów przed wyjazdem. Sama dałabym komuś podobną radę - wyjdź, znajdź znajomych. Jak się okazało to wcale nie takie proste, poznałam tu kilka osób, ale to ludzie na "cześć, co tam słychać? " i tyle. Ja tęsknię do prawdziwych przyjaciół, takich co można do nich zawsze zadzwonic, przyjść i się wygadać, dzielić radościami i smutkami.