Temat: Wyrwanie zęba

Miałam wyrwaną ósemkę jakieś 3-4 miesiące temu.
Poszłam na kontrolę,niestety nie do mojej lekarki (ta niestety była na macierzyńskim) i zostałam namówiona na wyrwanie "8" mimo że miałam go od paru miesięcy,nie bolał,zostało stwierdzone że lepiej się jego pozbyć.A ja głupia się zgodziłam.Mąż twierdził że nic nie poczuje bo też miał wyrywane,dentystka moja powiedziała że nie boli ale będę słyszeć i czuć dyskomfort przy wyrywaniu korzenia.To był najgorszy dzień mojego życia.decydowanie wolę rodzić!
Dostałam zastrzyk który zaczął od razu działać.W czasie wyrywania czułam taki ból (a ja jestem odporna na ból i  nie jestem taką panikarą) że daję sobie urwać rękę  że było wyrywane na żywca,miałam wrażenie że wraz zębem wyrywaną mam szczękę.Z bólu cicho krzyknęłam "aaaaaa" a lekarka "czemu pani krzyczy" .Powiedziałam że widocznie mi znieczulenie nie zadziało bo czułam ogromny ból. Na co ona powiedziała "niemożliwe".Taaa bo sobie z kosmosu to wzięłam.Tak czy siak od razu "po" straciłam przytomność na prawie 5 minut (tak powiedział lekarz ,kiedy się ocknęłam) . I przynajmniej ten lekarz mi uwierzył.Wyszłam ze szpitala na własne żądanie bo wyniki miałam dobre,mimo że dojechałam do domu autem to ledwo co weszłam do domu bo tak mi rozsadzało szczękę.W aptece mąz kupił genialny lek "MIG 40 mg" (powiedział że to na wyrwanie).Boże jaka ulga,tabletki zaczęły działać od razu.Opuchnięta byłam przez 3 dni.A ból trwał też jakoś tyle.