Temat: ..

Zawsze myślałam, że na pielgrzymce to się dziennie z 30 km trzaska. Ale 11???!!!Tyle to ja robię codziennie na spacerze z dzieckiem

nom idzie się okolo 30km dziennie

No to jeszcze lepiej :)

Różnie się idzie, zależy jak daleka jest trasa. Inaczej będzie z Katowic a inaczej z Gdańska.

robi sie po 40-50 km dziennie a nie 11;) tzn na tych pielgrzykach na ktorych ja bylam do Czestochowy, trasa 500 km w 12 dni.

ja się wybieram pierwszy raz w życiu w tym roku :> moi znajomi mówią że jest "masakrycznie ciężko iść ale przygody są nieziemskie" :)  wiadomo trzeba się jakoś do tego przygotować, też słyszałam że namiot może się przydać, konkretów nie znam muszę właśnie poszukać informacji w necie lub popytać znajomych :)

Raz poszłam.25 km w dzień.Cudna atmosfera ale dobrze mieć znaną mordkę przy sobie.Odpadłam bo miałam straszne pęcherze i odciski.Jednak ważąc 90kg to nie ma co się porywać z motyką na słońce.

nogi bolą, byłam 6 razy, w tym pierwszy raz w brzuchu mamy :D

Ja raz szłam z Gdańska do Częstochowy i pomimo tego, że wszytko mnie bolało to świetnie to wspominam. Moje koleżanki też ze mną szły, mi się tam podobało.

Byłam w zeszłym roku po raz pierwszy. Szłam z grupą muzyczną i śpiewałam. Emocje nie do opisania. W grupie panuje niesamowita atmosfera i nie ma w tym nic sztucznego. Poznajesz świetnych ludzi! Dziennie szliśmy od 25 do 30km to zależało od dnia. Przez cały tydzień wędrówki poobcierałam stopy niemiłosiernie, ale siostra-pielęgniarka pomagała mi wieczorem i dzielnie przekłuwała bąble, abym kolejnego dnia znów mogła śmiało kroczyć w stronę Jasnej Góry! Podstawą pielgrzymki jest przede wszystkim wygodne, rozchodzone obuwie. Nie wzięłam tego do siebie i przejechałam się na tym już po pierwszym dniu miałam ogromne bąble na stopach a to uwierz mi strasznie przeszkadza w maszerowaniu. Tempo marszu jest umiarkowane, z przodu idziesz wooooolno, ale na tyłach musisz zawsze nadrabiać i iść przyspieszonym krokiem. Dla mnie najfajniejsze było wspólne spożywanie posiłków - obiady, odpoczynek, wieczorem wspólne śpiewanie i spędzanie czasu i spanie w namiotach/ świetlicach/ domach bywało różnie. Deszcz zlapał nas moze 2/3 razy. Pierwszej nocy podtopiło nam namioty i każdy miał mokry śpiwór, złapała nas okropna ulewa. Najgorsze było pobudki o 5/6 rano. Ksiądz chodził z megafonem i budził wszystkich piosenką 'Hej miśki czas wstać'. (ZNIENAWIDZONA PIOSENKA PRZEZE MNIE :D ) Można by tu dużo opowiadać na prawdę. To trzeba przeżyć!!!!!! A najwspanialej czułam się na Alejach przed Jasną Górą, co tam się dzieje! Dostajesz nagle niesamowitej energii i sił! W tym roku idę po raz drugi :)