Temat: Wstydzicie się biegać?

Nie ma sie czego wstydzić i sie przejmowac innymi ludźmi  niech gadaja, patrzą i podziwiaja ze Tobie sie chce ruszyc a im nie

w Gdańsku polecam do biegania Park Reagana ;)

Faktycznie jak pojadę na wieś do rodziców i wychodzę biegać to najpierw się rozglądam czy nikt z domu nie wychodzi. Zaraz by było, że warszawianka się ze mnie zrobiła, biegi urządza, niech się lepiej za robotę weźmie :) Tak to już niestety jest. Ale jak jestem u siebie w wawie żadnych oporów nie mam, bieganie ostatnio zrobiło się bardzo modne, więc sporo jest amatorów :)

Oczywiście, że się wstydziłam na początku. Wielkie biegające cielsko z podskakującym biustem... hmm chyba nawet ja bym się zaśmiała (przynajmniej w duchu) jakbym zobaczyła taką osobę... Mieszkam w dużym mieście, ale nigdy nie zdecydowałabym się na bieganie po ulicy. Niedaleko domu mam las, w którym spotykam czasem 1 osobę jak biegam po bocznych alejkach. Myślę, że gdyby nie to, to bym nie biegała :)

Nie, wręcz przeciwnie, jestem dumna z tego, że biegam. ;)

Kiedyś tak miałam, teraz mam to daleko gdzieś. Niestety ludzie na wsi to wciąż przeważająca ilosć zacofanców, którzy nie jarzą do czego służy aktywność fizyczna. Naszczescie sytuacja powoli się zmienia i coraz więcej ludzi coś ze sobą robi, choć najczęściej są to starsze panie z kijkami. I wiem co mówię, bo mieszkam na wsi. Co prawda wciąż biegam pod osłoną nocy, ale i tak mijam ludzi i mam gdzieś ich tępę uśmieszki, czy oznaki zdziwienia. Mogą mowić co chcą , ale i tak pewnie tylko zazdroszczą, ze zamiast siedziec na kanapie przed serialem, robię 3 kółko po wsi:P

ja się kiedyś wstydziłam np podbiec do autobusu.. wydawało mi się że wszyscy  na mnie patrzą.. ale teraz już jest lepiej, gdyby nie problemy z kręgosłupem to biegałabym :D

nie, słuchawki na uszy, głośna muzyka, patrzę przed siebie i biegnę. :) ludźmi się nie przejmuj - zawsze będzie im coś nie pasowało!