Temat: Uzależnienie od... ćwiczeń

ale, ale... moi Drodzy - ja nie założyła tego wątku żeby odpowiadać na prywatne pytania, miałam inny cel - dowiedzieć się czy Wy [ktokolwiek] też tak macie/mieliście... :]

ja kiedyś chyba tak miałam, co nie robiłam to ćwiczyłam :P na dobre mi to wyszło bo osiągnęłam wagę najniższą w tym czasie, ale niestety jak szybko te uzależnienie przyszło tak poszło ;P

to chyba dobrze... są o wiele gorsze uzaleznienia a to akurat jest nawet dobre

Ortoreksja lub podobne zaburzenia sa bardzo grozne.... I nie ma znaczenia ze ktos jest  uzalezniony od zdrowych rzeczy. Wszystko co uzalenia przestaje byc zdrowe. Mam przyklad mojej ukochanej przyjaciolki - ktora potrafila cwiczyc po 6-8 godzin dziennie. Rozwalila sobie stawy, zburzyla kontakty z ludzmi - bo nie miala sily i czasu ich podtrzymywac. Doszlo do tego ze wracajac umordowana o 23 z silowni - padala na pysk na lozko, po czym budzila sie o 4,30 zeby pociwczyc przed uczelnia 2 godziny. Baaardzo zle sie to dla nie skonczylo - teraz chodzi na terapie i powoli przywraca w sobie rownowage. Zostala bez znajomych, bez faceta - bo kazda wolna minute spedzala na cwiczeniu. Mysle ze dobrym wyjsciem jest dokladne zaplanowanie codziennych aktywnosci - tak zeby na drugi plan nie schodzila nauka/praca/relacje miedzyludzkie - bo to wszystko jest rownie potrzebne. Zdrowie to rownowaga. Jak wszystko fajnie poukladasz - to starczy ci czasu na treningi i na faceta i znajomych. Ja tez uwielbiam cwiczyc - i doskonale Cie rozumiem - ale czasem odpouszczam kiedy np czuje ze zaniedbalam faceta, albo mamusia czuje sie nie kochana. Poza tym organizm sie wtedy regenaruje - kiedy ja plotkuje przy kawce z psiapsiulami :) A co do  faceta - to go nie rozumiem.. przeciez zwiazek to kompromis - raz Ty idziesz na uklad i razem ogladacie film z tylkami na kanapie, raz on idzie z Toba na rolki..

prywatnie męczą ;p b. dobra wypowiedz freewind i ostatnie zdanie również;p - zatem wszystko z głową, jutro nie ,ale pojutrze przerwa od ćwiczeń =] lol załóżmy

owszem, bardzo mądra wypowiedź...
tylko, że ja nie lubię słowa KOMPROMIS [w tym przypadku], bo czuję się tak jakby ktoś mnie ograniczał. On postawił sprawę jasno... ja albo ćwiczenia. Wybieraj.
 
Hmn, przykro mi z  powodu Twojej Przyjaciółki. Wiesz, mój organizm jest tak przyzwyczajony do tych określonych ruchów, że absolutnie nie czuję zmęczenia nawet po kilku godzinach :], więc po tej dawce ruchu bez problemu spotykam się ze znajomymi, chłopakiem itd. tylko wiadomo, że widzę się z Nimi 1-3h, a nie dłużej...

w każdym razie dziękuję za komentarz :]

Mam to samo,choc zaczelam powoli to ograniczac i mam 2 dni wolne w tyg.Kiedys potrafilam doslownie po kazdym posilku cwiczyc ok 4gdz.dziennie(lacznie) teraz tez cwicze po posilkach,bo boje sie ze przytyje itd.Ale teraz jak mam te 2 dni wolne dla siebie to czuje sie znacznie lepiej i czuje odprezenie.To jest cos ala anoreksja mi sie wydaje :/ ciezko z tego wyjsc

tak napuchlam z dumy ze az w drzwiach sie nie mieszcze :DDDDDDDDDDDDDDDDDDDDDD

Co za duzo to nie zdrowo, nawet jesli chodzi o cwiczenia. Ale, ze sie tak zapytam: w jakim stanie jest twoje cialo przy takiej dawce ruchu (chodzi mi o to, ze teoretycznie powino byc swietne)?

angelisia69    a jak sobie 'wytłumaczyłaś' to, że nie ćwiczysz? ;> dla mnie to nie jest kwestia "zwykłego" odstawienia "narkotyku"... nie ćwiczyć mogę, owszem, nic prostszego nie ruszać się, zająć czymś innym... ale to, co się dzieje wtedy w główce to już inna historia.