Temat: Ludzie jedzą słodycze codziennie

Jest w medycynie takie pojęcie TOFI czyli szczupły na zewnątrz, gruby w środku - wiele osób ma obtłuszczone narządy i nawet o tym nie wie. Teraz może nie widać, ale jak choroba jakaś sieknie, to nie ma przebacz. 

Powiem tak i widze to z perspektywy czasu jako osoba chorująca na zaburzenia odżywiania. Tu panuje straszna schiza odnośnie super fit srit menu. Jesz jogurt owocowy - o matko, o zgrozo zaraz zmyją Ci głowę ile tam cukru. Zjesz batona/ czekoladę - o matko matko jakie to niezdrowe. Za chwile podasz menu zdrowe to napiszą Ci ze za bardzo zdrowe/ za malo kalorii/ za pozno jesz to, za wcześnie tamto/ zły rozkład. I ciągle coś nie tak. To wpędza w poczucie winy ze zjesz batona, to zjadą ze ich nie jesz bo schizujesz już i za chwile bedziesz miała zaburzenia odżywiania. Tu nigdy nie jest dobrze, nigdy nie jest dość. Dlatego kiedy wychodziłam z choroby to calkowicie odcielam sie od vitalii bo to strasznie utrudnia powrot do zdrowia. 

Grunt to zdrowy rozsądek. Wszystko jest dla ludzi ale w odpowiednich ilościach. Ograniczać się na 100% też nie ma co.

Od kiedy rozumiem dlaczego słodycze wywołują u mnie błędne koło że mam na nie ochotę łatwiej mi się bez nich obejść. Zwyczajnie wyrzut insuliny i nagły jej spadek powoduje u mnie spory bałagan hormonalny. Więc pozwalam sobie raz na jakiś czas. Mój mąż je codziennie pół czekolady i poprawia ciastkami. Nie tyje i nie wiedziałam gdzie to się u niego mieści? Mam takie cudo pod nosem że tak powiem i na początku wręcz cierpiałam że on może a ja nie bo mam z tym problem. Teraz zajmuje się sobą i skupiam na sobie. Polecam bo myślenie " dlaczego inni...? " może nam dodać więcej stresu niż to warte ;)

mój mąż zrobił sobie kiedys ponoć test (nie byliśmy jeszcze razem) ile przytyje w ciągu miesiąca jedząc codziennie tabliczke (!) czekolady. nawet 0,5kg nie przytył... masakra, ja to bym się już dawno w drzwiach nie zmieściła! życie jest takie niesprawiedliwe :P

Mój mąż codziennie je lody bo jest ciepło :) chrupki z dzieckiem wcina, prince polo po każdych zakupach, kanapki z nutellą - a chudy jak patyk :) a u mnie każdy kęs się kilogramem odkłada.

Nie jest to życie sprawiedliwe :)

Nie wiem czy to kwestia genów. A może takie osoby robią to z głową- zjedzą trochę, nie podjadają, regularnie jedzą posiłki. To może też kwestia wieku. Widzę po moich znajomych, że po 30tce zaczyna się taki etap u kobiet, że wychodzą na wierzch niezdrowe nawyki w postaci oponki. Kiedyś znałam rodzinę grubasów- wszyscy grubi: rodzice, dzieci. Do czasu. Rodzice zaczęli mieć problemy finansowe- po jakimś czasie oboje byli chudzi jak patyki. Więc tyje się od jedzenia. Mój mąż też je słodycze i jest szczupły. Tylko, że nie robi tego kompulsywnie. Tak jak ja. Może po prostu diabeł tkwi w szczegółach. U mnie niestety nie kończy się na jednym ciastku.

Zycie w koncu wystawi im rachunek. Konkretnie zdrowie. Gdzies od 40-tki sie zaczyna sie sypac. Potem jest tylko gorzej. Moj ojciec szczuply, jadal byle co i swoje ukochane slodycze. Teraz jest gruby 68 lat, ma dne mczanowa i jescze kilka zmartwien zdrowotnych. 

Autorko ciesze sie,  ze madrze wybierasz co jesz, bo dzieki temu dluzej bedziesz sie cieszyc dobrym zdrowiem. 

Ja też się czasem denerwuje, bo mam takie ciało, że 'jeden baton nie zaszkodzi'  - właśnie mi szkodzi. A znam osoby wcinające jeden baton dziennie (przykładowo - 30 batonów w miesiąc, to 400kcal x 30) i są szczupłe, a znając mnie to bym miała już +2/3kg na wadze...

Uwielbiam te teksty "inni wciagaja na tony, a u mnie kazdego batona widac". Serio? Moze warto spojrzec obiektywnie na swoje menu i wyciagnac wnioski. Serio konczy sie na jednym batonie raz na miesiac? Oczywiscie baton/batony wliczone w bilans? Jakos czytajac wpisy na Vitalii raczej widze duzo odstepstw i na jednym batonie sie nie konczy. Nie mowiac o "zaczynam od jutra ale dzis jeszcze sobie pojem". 

Oczywiscie te wredne szczuple osoby, co to zra co chca i nie tyja. Jakie to niesprawiedliwe.

Prawda jest taka, ze poza bardzo skrajnymi przypadkami (jakis odsetek procenta, gdzie wystepuja powazne zaburzenia) nie  ma ani ludzi tyjacych od jednego batona ani jedzacych na tony i nie tyjacych.

Wiekszosc tyje jak je ponad miare (ponad swoje zapotrzebowanie) a chudnie jak je ponizej. Czysta matematyka z malym marginesem bledu na szczegolne przypadki ( obciazenia w postaci chorob i zazywanych lekow), ktore troszke zaburzaja proces, ale bez przesady. Wiek tez nie jest przeszkoda, to slynne : do 30 mozna jesc a potem... no wiec nie do konca prawda, z autopsji. 

Nawet z noga w gipsie (totalne unieruchomienie) mozna trzymac wage. Przecwiczone! 

Odpowiadajac na pytanie, jedzenie slodyczy nie jest dobre, staraj sie ograniczac. Lepiej w to miejsce zjesc cos zdrowszego. Jesli jednak nie dajesz rady to baton dziennie Cie nie zabije. Jesli chodzi o wage. Dla zdrowia (cera, procesy zachodzace w organizmie) lepiej unikac.