Temat: Potrafię przytyć 0,7 kg w 1 dzień - mam już dość

Cześć wszystkim.

Piszę do Was, ponieważ kończy mi się już cierpliwość.

Na wstępie litania chorób: niedoczynność tarczycy, hashimoto, insulinooporność, pcos na szczęście nie mam.

w skrócie:

• niedoczynność zdiagnozowana 1,5 roku temu,
• jednak z tyciem walczę już około 3 lat,
• od roku glucophage na insulinooporność,
• od 2 miesięcy TSH w końcu w normie,
• mimo to efektów w chudnięciu BRAK,
• co więcej - czy jem czy nie jem, ciągle tyję.

jak to było z dietą:

• dieta niskowęglowodanowa z uwagi na tarczycę - węgle tylko do kanapki na śniadanie, czasami owsianka, a tak to mięso, warzywa, owoce;
• dieta keto była próbowana, czułam się na niej bardzo dobrze, ale nie dała żadnych efektów, poza tym czytałam, ze tarczyca potrzebuje węglowodanów,
• ogólnie od 2 lat jem to samo i wydaje mi się, że nie przekraczam nawet 1800 kcal, więc nie powinnam tyć,
• ofkors zero słodyczy i fast foodów, jedzenie robione samodzielnie, tylko sporadycznie jakiś lunch w garmażerce/knajpie,
• ofkors ostatni posiłek nie później jak 20:00,
• jakiś czas temu zaczęłam spisywać co jem w Fitatu - wychodziło mi, że ledwo dobijałam do 1500 kcal - więc DLACZEGO WYGLĄDAM JAKBYM ŻARLA CODZIENNIE PIZZĘ?! i dlaczego waga ciągle rośnie?
• poczytałam na Wilczogłodnej, że nie da się żyć niedojadając i muszę zwiększyć kaloryczność. Brzmi to logicznie, ze niedojadzając, przychodzą w końcu momenty kiedy się człowiek obżera, a wtedy wszystko to, co pochłonie, zamienia się w tłuszcz. A prawda jest taka, że o ile od poniedziałku do piątku z dietą nie miałam żadnego problemu i dawałam radę walczyć z zachciankami, to jak przychodził weekend i spotkania ze znajomymi - lał się alkohol i przegryzki w postaci pizzy, chipsów etc. 
• więc przeszłam na dietę 2000 kcal; czułam się super, bo faktycznie przestałam kompletnie myśleć o jedzeniu, i nie byłam głodna dzięki większym porcjom. Przez jakiś czas waga stała w miejscu (86kg), ale po 2 tygodniach takiej diety już rośnie. Obecnie ważę 88,3 kg.

ruch

• długo byłam kanapowym kartoflem, to fakt.
• praca siedząca, później do domu samochodem i żadnego ruchu więcej,
• sporadyczne zrywy na siłownię - pociągnęłam powiedzmy 3 tygodnie po 2x w tygodniu, a później były miesiące przerw,
• kupiłam krokomierz, zaczęłam więcej chodzić, ale najpierw próbowałam od razu 10 tys. kroków robić - szybko się zniechęciłam, bo nie było gdzie łazić, spacery mnie nudzą,
• chodziłam na trampoliny 2 x w tygodniu, po kilku zajęciach odechciało mi się, i znowu tygodnie przerwy,
• wróciłam do krokomierza, tym razem system zwiększenia ilości kroków o 1000 co tydzien - dobiłam w koncu do 10000, czułam się super, ale waga ciągle rosła;
• wszystkie porażki zwalałam na tarczycę. Diabetolog-dietetyk powiedziała, że mam najpierw zbić TSH, dopiero później coś ruszy,
• no więc jak w końcu tarczycę mam w normie od około 2 miesięcy, to mniej więcej też tak się składa, że w końcu przyszła wiosna, jest cieplej, i duzo więcej się ruszam. Dużo spacerów, wycieczki piesze po lasach, rower, dołozyłam też bieganie co 2 dni.
• i gucio, waga dalej w górę.

Pomożecie coś? Tylko nie piszcie proszę że mam przejść na dietę dla sikorki, bo ja już nie mam z czego tych kalorii obcinać. Podejrzewam, że przez kilkadziesiąc miesięcy na nieświadomej diecie 1500 mój metabolizm tak zwolnił, że teraz muszę go jakoś przyspieszyć, ale jak?