Temat: Zdrowa Rywalizacja Punktowa - cz. 31; 12.01 - 15.02

elsidka ja też bym chciała poznać Twój sposób :) Taki wynik jest imponujący :)

Savanna wszystkiego najlepszego, spełnienia marzeń i osiągnięcia celów w odchudzaniu :)

A ja dziewczyny dzisiaj ruszałam się w sumie 1,5 godziny, więc jestem z siebie dumna.

Do rywalizacji się nie załapałam, ale trzymam za Was mocno kciuki :)
A ja będę sobie gonić wagę paskową, żeby z taką wystartować w następnej edycji.

Powodzenia i jak najlepszych wyników ;) Punktowych też, ale przede wszystkim wagowych i centymetrowych :)

Powiem Wam szczerze, że paska nie aktualizowałam od zeszłego kwietnia, od kiedy poszłam do pracy, ostatnio jak się ważyłam to było 71kg z po świętach, nowym roku i nartach po prostu boję się wejść na wagę i nawet dzisiaj rano o tym myślałam ale odpuściłam bo chyba bym się załamała gdybym zobaczyła coś koło 73-4 więc wolę przeczekać na warzywach jeszcze jakiś czas. Utrzymanie wagi przy zmianie trybu życia jest okropnie trudne.

Dobiłam do 103kg jedząc wszystko w ilościach przerażających. Nie byłam w ciąży, trochę hormony pomogły (PCOS) ZERO ruchu bo miałam mdłości na samą myśl o sporcie, studenckie jedzenie w postaci mrożonych frytek, pizzy, bułek i tony słodyczy przed tv-oto tajemnica moje wagi a tajemnica schudnięcia jest jeszcze prostsza  moja Mama położyła i na stole artykuł o kobiecie, która schudła 30kg i wtedy się na nią obraziłam, że mi takie rzeczy podkłada  a potem pomyślałam: ale by było opowiadać ludziom, że zaczęło się od głupiej gazety  znalazłam dietę z gazety w necie i zaczęłam stosować, zero odstępstw, dodatkowo dwa razy w tygodniu cardio, potem jeszcze dwa tbc aż po kilku latach zeszło tych 36kg ale co z tego skoro od kiedy mam pracę to systematycznie tyję :( a jak już się sobie spodobałam taka szczupła to bardzo się z tym męczę. Ale nie mam zamiaru wrócić do tamtej wagi choćby nie wiem co 

Dziekuje wszystkim Dziewczyna za zyczenia  Oby sie spelnily 

Savanna - to jeszcze dorzucam swoje życzenia! :)

pobudka - zajęcia na uczelni - 8 km biegu - angielski i... padam! Jutro jeszcze bardziej zwariowany dzień... Dziewczyny: don't give up! Na dobranoc łapcie bardzo fajnie zmontowaną reklamę: http://vumag.pl/kobiecy-trening/this-girl-can-czyli-kazda-z-nas-jest-mistrzem-sportu,64864.html KAŻDY może! :)

elsidka - to moja historia jest wyjątkowo podobna na początku, bo ja jako dziecko wyjątkowo wielu rzeczy nie lubiłam jeść, a mama pracuje w szkole, w której jest świetna stołówka, więc obiady kupowała i przynosiła do domu. A że mi one pasowały jeden na pięć, to w pozostałe dni jadłam zwykle hot doga domowego lub inne zapiekanki, żółty ser to była podstawa mojej diety. W pierwszej gimnazjum dobilam do 86kg, ale juz wtedy miałam wzrostu tyle co teraz. A potem nagle zaczęłam chodzić pieszo ze szkoły, mama zaczęła coraz częściej gotować własne obiady, kupiłam czerwoną herbatę, dzięki której wieczorem zamiast jeść piłam, zakochałam się wtedy w pieczywie typu wasa, a ze to byl okres dojrzewania i duże zapotrzebowanie kaloryczne, to nagle tych 10kg spadło, świadomie zaczęłam się odchudzać przy 75kg, na bal na koniec 3 klasy było rekordowe 66kg. Wiec wiem, że się da. W liceum trochę się zapuscilam, ale za rok studniówka to najwyższa pora się spiąć. A też siostra w najbliższym czasie pewnie się zaręczy, a obiecała mi, że będę świadkiem, więc wagę trzeba zrzucić i utrzymać :) 

A mama teraz mnie wspiera i sama z siebie wymyśla dania żeby były zdrowe wersje (ale może to kwestia tego, że i siostra o tata otyli, taka nasza rodzina)

no właśnie w rodzinie, gdzie od zawsze jadło się tłusto i słodko bardzo ciężko jest wprowadzić jakiekolwiek zmiany, jeżeli się nie udaje trzeba po prostu się wyłamać, teraz moja mama już nie zmusza mnie do jedzenia razem z rodziną, przygotowuje dla mnie warzywa albo zostawia jednego kotleta bez panierki a od kiedy pracuję to w domu jem tylko lekkie śniadanie i kolację z warzyw a w pracy pilnuję się teraz jak mogę, marchewka na przekąskę, obiad koniecznie z warzywami, jakiś owoc i czasem garść pestek dyni chociaż na początku zaczynałam od wizyty w piekarni obok stąd te dodatkowe kg w miedzyczasie

Aniula ja zawsze oglądałam zdjęcia ze studniówki i myślałam jaka byłam chuda i ładna bo też przed wzięłam się za siebie  a teraz sukienka na mnie wisi bo ważę mniej niż kiedykolwiek 

Studniówka... Kiedy to było... Ale fakt jest taki, że to właśnie w 3 klasie/początek studiów ważyłam najmniej w moim "dorosłym" życiu. ;) Teraz kiedy mieszkam sama, to wiadomo gotuje sobie już tak jak chcę. Chociaż Mama też zawsze mnie wspierała w takich rzeczach, natomiast Babcie są niereformowalne pod tym względem... ;)

Moja studniówka była całe 6 lat temu, kiedy to było.. :D Wtedy byłam tak hmm średnia jeśli patrząc na grubość (coś koło 65 kg). Potem przyszły studia i koniec wfu i sksu z siatkówki (bo wf na studiach to guzik a nie ruch) i mi się przybrało do 76 kg (mam 162 cm wzrostu). Ale od około marca 2011 r. wzięłam się porządnie za siebie. Kupiłam wagę kuchenną, łazienkową, piłkę do fitball, hula hop, orbiego i zaczęłam dietę 1200 kcal. Głupota powiecie, że tak mało. ALE! Prawda jest taka, że zawsze jadłam wiecej niż 1200, bo nie liczyłam kalorii kawy, herbaty (to i to wówczas piłam z cukrem), soków, oleju ze smażenia itp. więc zawsze jadłam ponad 1500 kcal. Gdy dobiłam do ok 63 kg w wakacje 2011 r dałam sobie spokój z odchudzaniem, bo wakacje, bo słodkie, bo lody, bo po co się męczyć i ćwiczyć. Potem troszkę mi wróciło kg i zaś się wzięłam za siebie. I mniej więcej od października zeszłego roku trwam w liczeniu kalorii + ćwiczeniach. Zresztą pasek wagi mam aktualny :)

Udanego dnia dziewczyny! I trzymacie kciuki bym nie zabiła nikogo z domowników bądź bym nie dostała cholery przy remoncie kuchni. Ochhh jak ja tego nienawidzę!! :/

Moja studniowka tez byla 6 lat temu- wspaniale czasy ;) w ogole okres liceum byl super- mielismy naprawde fajna paczke przyjaciol, niestety wszyscy sie porozjezdzali po Polsce. 

Dzis sie zwazylam- na wadze 59,5 wiec spadlo 1,5 kg ;) bardzo sie ciesze