Temat: Walka z kilogramami - listopad

No tak tylko mi trują,że mam dzieci i dom na głowie i musze mieć siłe zająć się wszystkim a nie zawracać sobie głowe odchudzaniem.Jak raz wspomniałam,że jak synek ma drzemke to ja nie odsypiam wtedy nocy tylko ćwiczę to usłyszałam,że powinnam sobie troche odpuścić.

Dlatego unikam tego tematu a już jak będzie więcej osób to wogóle lepiej niezaczynać dyskusji na ten temat

Rozumiem Was. Ja kilka razy "podchodziłam" do odchudzania-bez skutku niestety-więc jak wczoraj oświadczyłam,że od jutra się odchudzam (zaczęłam vitalekką) to mąż zaczął rechotać. Pokażę mu,że tym razem schudnę.Chcę na razie do 69. Pewnie myślicie,że to i tak dużo, ale z taką wagą czuję się ok przy moich 172 cm. No i w pewnym wieku zbytnia szczupłość uwydatnia zmarszczkichyba,że się ma botoks, to wtedy nie. A co do dzieci-moja córka też jest "słodka"-uwiebia sodycze. Ale jest również "oszczędna" jak to określiła pani doktor, tzn. dużo magazynuje. Dlatego muszę ją pilnować,żeby jej nie utuczyć Ja w dzieciństwie miałam wielki apetyt, a wtedy niestetu panował pogląd,że dziecko powinno jeść tyle ile chce, no i byłam gruba. W liceum schudłam, na studiach też byłam szczupła( ostatnio znalazłam zdjęcie i mam je jako motywację). A później obowiązki, praca, ciąża, chwila ( tzn.kilka lat powolnego tycia) i jest jak jest.