Temat: Wzajemne wsparcie w konsekwentnym wypełnianiu postanowień

Piteraga, u mie to nie jest kwestia głodu, tylko pustki psychicznej chyba... Jem zdrowo, zanim nie wpadnę w komuls, zdrowo i odpowiednio dużo. To nie głód..

p.s

idę na spacer, żeby zapobiec.. :)

No to ja chyba tez do was dołącze :)

Ja zdecydowanie tez dolaczam.. dodatkowo troche obawiam sie bulimii :/ Wiec licze na to ze ten watek wybije mi to wszystko z glowy i bede wreszcie regularnie, zdrowo jadla.

Ja też mogę dołączyć? 

SkylarGlamour, kachunia12 , fitbabaka witajcie! Ruszamy ze sprawozdaniami od jutra. Każda z nas wieczorem napisze, jak jej minął dzień, co dobrego przyniósł, W chwilach słabości natychmiast alarmujemy i zobowiązujemy się jednocześnie do pomocy tej osobie, która boryka się z pokusą. JAKKOLWIEK.  W miarę możliwości dbamy o racjonalne godziny snu ( to ponoć ma ogromny wpływ ) , posiłki tylko na siedząco przy stole, nie podjadamy ( wszystkie wiemy, że 3 godziny wstrzemięźliwości to mały miki ), nie dopuszczamy do przejedzenia. Delektujemy się każdym kęsem. I chwalimy się za każdy postęp. Ja mimo, że mam rozpisaną dietę przez dietetyka, jutro startuję z dietą weekendową dr  Bardadyna.

ok Pyzia1980, dzięki

Viktoria1975 u mnie też to nie jest kwestia głodu. Jak mąż mnie wkurzył to zjadłam jabłko. Kusiły słodycze - jabłko. Po prostu nie daję sobie innej alternatywy. Po basenie napad głodu - jabłko. Daje mi ono czas na pomyślenie, zatrzymanie się i ... odpuszczenie. Spróbuj. Ja tak robię od tygodnia - nie szukam innego sposobu wyładowania emocji. Może to brzmi głupio - ale działa. Jabłka mam zawsze w zasięgu ręki. Tak jak z papierosem. 

mam nadzieję, że z Wami mi się uda :) a w kryzysowych chwilach stawiam na wodę

Chociaż jak mąż mnie wkurzy to bardziej mam ochotę tym jabłkiem w niego rzucić