Temat: Chory styl zycia

Też mi się tak wydaje. 
Ja miałam podobnie (do tej pory trochę tak mam), ale już od jakiegoś czasu odczuwam potrzebę na więcej odpoczynku, wolnego, czasu dla siebie etc. Choć nadal zadań mam dużo...

Przejdzie ci w wiekiem..,;))) albo przystopujesz naturalnie albo wypalisz się przy takim trybie życia- chyba nie da się tak żyć zawsze i w którymś momencie organizm powie stop. Ale na razie jak lubisz to ciągnij tak, przynajmniej dużo zdziałasz zamiast siedzieć na czterech literach i oglądać smętny serial -jak będzie tak samo w wieku 45-50lat to wtedy możesz się zastanawiać czy to zaburzenia :) Na razie to młodość.

Pewnie jedno i drugie:-D

Uciekasz od siebie.

Mam taką osobę w rodzinie.Ma 68 lat i pracuje,po nocach pracuje,w dzień pracuje i sie rehabilituje lub chodzi na 10-30 km spacery,na imprezach wykańcza wszystkich( wszyscy padną a ten dalej by rozmawiał i biesiadował bo „ szkoda czasu na spanie”)ma milion pomysłów na minutę.Sprzata remontuje,zajmuje sie wnukami,wszystkimi i wszystkim naokoło.Dwa dni po operacji kręgosłupa zaczął działać bo przecież „ ileż można odpoczywać”.Taki robokop.Nie do zajechania.Musi sie czuć potrzebny ,nawet jak nie jest potrzebny..Na ogół spoko.Meczace jestjednak strasznie ,gdy w większym gronie np na wakacjach chcemy sobie poczytać ,spokojnie porozmawiać,pomilczeć,nie planować zajęć co do godziny na dwa lata do przodu - wtedy on sie czuje odrzucony i pominięty.To trudny charakter.Fajny człowiek ,ale jednak okropnie męczący;-)W chwilach kiedy ma odpocząć,odetchnąć,popatrzeć na swoje życie z boku i sie zdystansować do tych wszystkich „muszę” popada w melancholię podszytą depresją i ma mega doły.Ze szczytów po depresje.Masakra.

Nie był taki.Zaczelo sie gdzies 5 lat po śmierci jego żony,jakby chciał zapełnić pustkę,pokonać starzenie się.Jak mu tłumaczymy ze nikomu nic nie musi udowadniać, ze kazdy potrzebuje czasem ciszy ,spokoju, odrobiny izolacji , odpoczynku i snu to niby rozumie ale ...woli nie myśleć o tym i nie robić tego.

Fakt jest taki, że ma zajechany kręgosłup po dwóch operacjach,zajechaną tarczyce,cukrzyce („ wszystko pod kontrolą”),często jest zagubiony bo ma za dużo w głowie .Trudne jest życie obok takiego człowieka, choć myśle ze on sam dla siebie czuje sie jak najbardziej the best.

Powinnaś trochę więcej spać dla wypoczęcia zdrowia i urody.Ja też nie raz tak mam że nie umiem ustać w miejscu i muszę coś robić.

To chyba też wiele wyjaśnia :)

Żyj jak chcesz, ja bym sie tylko nad tym snem zastanowila, bo jednak organizm potrzebuje snu żeby sie zregenerować.

Ja czuje sie szczesliwa jak mam malo czasu na sen. Jak dlugo spie to potem dlugo sie rozbudzam i dziwnie sie czuje.

To,  co opisujesz,  to ksiazkowe objawy borderline.  Mam nadzieje,  ze ta osoba sie leczy.