Temat: Brak domu a dziecko

A Ty byś wolała odziedziczyć coś po rodzicach i mieć poczucie bezpieczeństwa, własny dom czy dorastać ze świadomością że w każdym momencie można być wyrzuconym na bruk i wszystkie pieniądze za mieszkanie zostały w obcej kieszeni i nic z tego nie ma ? 

To jest Wasza decyzja.. gdybysmy chcielinajpierw mieszkanie a pozniej dzieci to pewnie dzieci bylsmy mieli za kolejne 10lat... tez wynajmujemy mamy juz jedno dziecko , drugie w drodze mieszkanie drogie ale mamy w planach kupic za kolejne 2lata jak wzystko bedzie dobrze. Dla nas NajwazniejSza rodzina

Ja bym nie czekała, bo tak naprawde nie wiesz czy za te 5 lat kupisz to mieszkanie. Wiele rzeczy może wydarzyć się po drodze na które nie masz wpływu i wizja kupna mieszkania sie oddali. 

No na pewno nie starałabym się o dziecko, gdybym nie miała mu nic do zaoferowania, nawet takich podstaw. Szczyt głupoty i egoizmu. 

W żadnym kraju w którym mieszkałam nie widziałam takiego ciśnienia na własne mieszkanie, jak w pl. Na zachodzie to chyba standard, że się mieszkania wynajmuje i przeprowadza jeśli zachodzi taka potrzeba. Tzn. jaką różnicę dziecku robi to, czy mieszka na swoim czy na wynajętym? Żadną.

Jak się ma lądować na bruku, to z własnego też można, wystarczy nie mieć z czego spłacić kredytu na 30 lat. Ba, jest się dużo bardziej uziemionym, ciężej o zmianę pracy, przeprowadzkę do innego miasta itd..

My właśnie dorobiliśmy się mieszkania (duzy wkład własny ale i kredyt) i dopiero jak się tam wprowadzimy, pomieszkamy troszkę to będziemy się o dziecię starać :) 
Przy czym zależy jaka umowa najmu. Moi znajomi wynajmują na bardzo długi czas, nie od osoby prywatnej i w takiej sytuacji też jest ta stabilność i nie ma co najmu demonizować. Gorzej jak to od pani Krysi, której nagle się wynajmowanie odwidzi bo syn wraca z zagranicy i dostaje się wypowiedzenie.

Edit: moi rodzice co prawda mieli mieszkanie własnościowe a potem się i domu dorobili ale znam pełno dorosłych już ludzi, którzy wychowywali się na "wynajmowanym" a dopiero potem mieszkanie było kupowane. Żaden na bruku nie skończył, dzieciństwa też nie pamiętają jako traumy przeprowadzek :) bez przesady.

nataliaas

Co masz na mysli nic do zaoferowania? Stac nas na dziecko, nie stac na mieszkanie.

My wynajmujemy przez agencje, dlugi kontrakt i 2 miesiace wypowiedzenia gdyby jakas strona chciala sie wyprowadzic, wiec nikt na bruku nie laduje, tylko bysmy szukali innego mieszkanie przez te 2 miesiace wypowiedzenia poprostu.

Zgadzam się :)

nic dodac nic ujac, tak czekajac na wlasne to wiekszosc rodzin z "moich lat " mialaby dzieci dopiero ok 40.