Temat: małe miasto to wegetacja?

Duze miasta zachwycaja tylko chwilowo. Mieszkalam w Warszawie, na poczatku bylo super, wielkie miasto, ludzie na ulicach nocami i dniami, ogolnie szal. Ale po roku mieszkania jak przeprowadzalam sie do malego miasteczka to mialam serdecznie dosc szumu, ludzi, tloku. W malym miescie czuje sie przytulniej i bezpiecznej. 

warto sie wyrwac i sprobowac. ja z gluchej wsi na studia do nieduzego miasta, 120tys, zostalam ze wzgledu na chlopaka. chlopaka juz nie ma, studiow koniec, praca niezbyt dochodowa i brak perspektyw wiec i tak sie musze wyprowadzic. szkoda, bo tu juz mieszkanie w super lokalizacji kupilam i wyremontowalam . niemniej nie chce wegetowac jak poczulam przedsmak. u mnie na szczescie moje miasto tetni zyciem, tylko z tymi zarobkami baaardzo kiepsko. nigdy nie wroce na wies, uwielbism miasto i zycie w centrum. moja siostra przyszla studiowac najpierw do mojego miasta i ciagle narzekala ze nic sie nie dzieje, potem poszla do jednego z najwiekszych w polsce i po paru miesiacach wrocila do domu i na zajecia tylko dojezdzala, bo nie mogla tam wytrzymac. teraz siedzi u nas na wsi a jej celem jest mieszkac w miasteczku 15 tys ludzi obok naszej wsi :p

Tez nie lubie Warszawy -) Wole Krakow czy Gdansk -) Lata studenckie - to moje najpiekniejsze lata zycia. Bylo bajecznie -)

Zależy od czlowieka. ja jestem mieszczuchem z krwi i kości, kupuję mieszkanie w centrum dużego miasta. Ze 100 tys. miasta pochodzi mój facet i tam jest taka emerycka atmosfera, że bym się udusila. Male miasteczko (w takim mieszkają moi rodzice) jest dla mnie dobrą odskocznią ale na kilka dni doslownie i to też dlatego, że to w górach, które kocham. 

Z kolei część moich znajomych puka się w glowę, że to centrum miasta to fanaberia i że będę żalować. Żyję tak jednak od 10 lat i mi się nie nudzi, ciągle chce więcej ;) lubię ten halas, ten zgielk, to że wszędzie mogę dojść na piechotę. A jak potrzebuję uciec to i do dworca blisko więc można wsiąść do pociągu byle jakiego i pojechać gdzieś na weekend :)

Każdy jest inny. Mając do wyboru Kraków czy Warszawę, teraz, po prawie 10 latach mieszkania w jednym i drugim mieście, wybrałabym Warszawę. Albo Gdańsk, albo Wrocław. Mniejsze miasta - takie 100 tys. - to dla mnie połączenie najgorszych cech miasta i wsi.

Autorka powinna sama się przekonać, czego tak naprawdę chce. Może te jej wizje o przesiadywaniu w kawiarniach na Kazimierzu są naiwnie romantyczne, a może tego właśnie potrzebuje.

Życia studenckiego doświadcza się studiując a nie obserwując studentów w kawiarniach i klubach. 

Wiesz, w dużym mieście może się okazać, że sama dzielnica, w której mieszkasz działa, jak duża wieś . Może łatwiej się zgubić, ale plotki, ploteczki...

Ja Warszawę uwielbiam, czuję się tu jak ryba w wodzie. Pewnie gdybym mieszkała gdzieś na obrzeżach z kiepskim dojazdem, to miałabym inne podejście, ale tak się szczęśliwie złożyło, że ten problem mnie nie dotyczy. Pochodzę z miasta średniej wielkości (100 tys.) i jak odwiedzam rodziców, to zawsze mam poczucie, że nie mogłabym się tam na nowo odnaleźć. Tzn. gdybym musiała, to bym musiała, ale z własnej woli bym tego nie zrobiła. Chociaż muszę przyznać, że moje rodzinne miasto bardzo się zmieniło (na plus) w ciągu tych 15 lat, od kiedy z niego wyjechałam na studia. A moi rodzice lubią mieszkać tam, gdzie mieszkają - mają bogate życie towarzyskie, korzystają z całkiem ciekawej oferty kulturalnej. No i mają blisko w góry, to jedyny minus położenia Warszawy;). Żeby wiedzieć, czego potrzebujesz i co lubisz, musisz sama to sprawdzić. Zupełnie inaczej jest w trakcie weekendowego wyjazdu do Krakowa (knajpki, kluby, muzea), a inaczej na co dzień, w smogu i korkach. Jak nie sprawdzisz, które cechy miasta są dla Ciebie ważniejsze, to się nie dowiesz.

mnie zawsze do wiekszego ciagnelo. jestem z Poznania, wiec calkiem spoko duzego miasta, cale zycie w bloku i nie zaluje. potem sie do Londyny przeprowadzilam, choc juz nie mieszkam w cetrum to mam swietne do niego polaczenie i uwielbiam tam jezdzic. Londyn nigdy mi sie nie znudzi. Samuel Johnson powiedział, że ktoś, kto jest zmęczony Londynem jest zmęczony życiem. mysle czy kiedys do USA sie nie przeprowadzic :)

ktos kto sie miastem znudzil i ucieka na wies nigdy w miescie tak na prawde nie zyl i go nie lubil :)

moze spr studiowac zaocznie. zamieszkaj w Krakowie na weekedy, zobacz czy to twoja bajka 

Mieszkałam w bardzo dużym mieście przez 6 lat mojego życia, przez 19 lat mieszkałam w takim, w którym było 120tys (z niego pochodzę), po studiach zamieszkałam w 4 tys „mieście”, a teraz znowu mieszkam w mieście średniej wielkości, więc mam porównanie. Tego najmniejszego miasta, a właściwie miasto-wsi nienawidziłam i nigdy nie chciałabym tak znowu mieszkać. Nic się nie dzieje, wszędzie daleko,  no bród, smród i ubóstwo po prostu, dramat. Pewnie istnieją jakieś piekne, malownicze małe miejscowości, ale ta taka zdecydowanie nie była. Największe miasto, to w którym studiowałam wspominam miło, ale - przeszkadzały mi korki, jazda na uczelnie przez godzinę - i to wcale nie z obrzeży miasta - masakra. Najlepiej właśnie mieszka mi się właśnie w takich miastach ok 100 tys mieszkańców - chociaż oczywiście miasto miastu nie jest równe. W moim wszystko jest, jest tez grupa ludzi, której się „chce” i organizuje różne koncerty, targi, wystawy itp.  Najlepiej czuje się właśnie w takim miejscu:)