Temat: kupno mieszkania - wiek, rodzice

:-DDD ale ja nie kupuję mieszkania, też nikt kogo znam nie kupuje mieszkania gdzie całość czy nawet połowę płacą rodzice, a wiedzie mi się zwyczajnie na ten moment bo pracuje dodatkowo, nie mam czasu na pełny etat czy nawet pół etatu - jednak gdybym chciała nie miałabym problemu ze znalezieniem takiej pracy co pokazało moje wcześniejsze doświadczenie

ale jak dobrze zauważyłaś, mam zamiar wspierać finansowo rodzinę, bo mi na to starczy spokojnie - np. jakimiś wakacjami bądź ekstra rzeczami do domu i czymkolwiek co będzie potrzebne

jeśli taka jest małomiasteczkowa rzeczywistość to chyba wolę być odrealniona od godzenia się na pensję 2 tysiące w jakimś dobrym zawodzie po studiach na dobrej uczelni z jednoczesnym wymogiem życia za 6,7 tysięcy (po spłaceniu rachunków)

+ jeśli jednak wydajecie takie sumki, ktoś na to zarabia. Więc pracę lepiej płatną da się znaleźć, skoro Wasi mężowie taką mają.

Ty tak serio, czy to słabe prowo? :-D

Praca najprostsza z możliwych, odbieranie infolinii przychodzącej, udzielanie informacji o tym co można kupić, jakie są zasady umów, praca biurowa. Pracowałam tak mając 17 i 18 lat w wakacje. Przecież do takiej pracy wystarczy mieć średnie wykształcenie i podstawowe umiejętności komunikacji. 

Poza tym uczeń/student zarobi więcej w takiej pracy na zleceniu i 2,7 tysiąca przykładowo idzie łatwo zarobić. Tylko praca mało ciekawa, później już szukałam prac z jakimkolwiek polem na rozwój i naukę nowych rzeczy. 

Nigdy nie pracowałam jako kelnerka (nie mam książeczki sanepidu), ale moje koleżanki spokojnie wyciągały 3,5 tysiąca na rękę na pensji i napiwkach od turystów. 

Nie wiem czemu sugerujesz jakieś dziwne prace za taką sumę, ale każdy ma swoje doświadczenia 

sweeetdecember

Nie mam do nikogo żalu bo nikt nie zarabia tyle żeby nam pomoc. Ale gdyby nasi rodzice zarabiali więcej i nie chcieli nam pomóc to tak miałabym ogromny żal do nich. Gdyby mogli nam pomoc dzis albo 5 lat temu i tego nie robili dla samej zasady to mialabym zal. I myślę że pozostawianie młodych ludzi wchodzących w życie samym sobie jeśli jesteśmy dobrze ustawieni majatkowo jest niemoralne. Rodzisz sie czescia jakiejs rodziny i jest coś takiego jak majątek rodzinny. Nasi rodzice i dziadkowie dostawali pola, domy, mieszkania i było ok. A nagle zrobił się trend w społeczeństwie żeby odcinać młodych ludzi i mają sobie radzić. I tu młoda osoba mieści się w przedziale 18-30 lat. Uwazam osobiście że taki trend jest egoistycznym podejsciem wcześniejszych pokoleń skutkujacym tym że młodzi ludzie nie mają dzieci albo żyją za granicą. A potem będzie płacz że nie ma kto zarabiać na emerytury. Nigdy wcześniej mieszkania nie były tak drogie w stosunku do pensji. Mnie wychowała babcia. Przedszkole było darmowe. Dzisiejsze babcie się rozwijają i podróżują a żłobki kosztują 1000 zł. Jesli chcesz zeby ktos ci pomogl to plac za opiekunkę.  I nie mowie o sobie tylko generalnie o pokoleniu. Wczoraj mąż czytał badania agencji która wyliczył że do 2200 roku wymrzemy jako naród co wynika z tego że pokolenie z lat 80-95 popchalo rozwój gospodarczy bardziej niż 3 pokolenia wstecz razem wzięte głównie dzięki niskim pensjom i długości czasu pracy a kosztem dzieci, jest to też najbardziej zadłużone pokolenie ever. Więc tak zapalam się jak czytam na forach jak to niegodnie przyjmować pomoc od rodzicow. Skoro nie mamy dzieci jako pokolenie to wnuków też nie będziemy mieli. Jestesmy najciezej pracujacym pokoleniem o najwiekszych długach i najmniejszej pomocy rodzinnej i socjalnej. 

a wiesz co, powiem Ci, ze niekoniecznie... często się spotykałam, że za kawalerkę ktoś chciał przykładowo 200tys, za 2-pok 230tys, a powiedzmy za 3-pok już 280tys. więc różnica między 1 a 2 pok w takiej sytuacji nie jest taka wielka (choć wiadomo, ze 30tys na ulicy nie leży). Albo cena mieszkania 26m2 za 225tys a w tej samej lokalizacji 44m2 i już 2pok za 230tys (teraz sprawdzałam) - więc ja osobiście bym wolała te 5tys dołożyć i mieć większy metraż nawet jakby było coś do robienia/remontu na tym mieszkaniu, bo suma sumarum takie mieszkanie jest bardziej opłacalne po prostu, a nie taka klitka jedynie 5tys tańsza;) 

I nie zawsze jest stała cena za m2 - tym razem otworzyłam sobie dla porownania jakąś nowa inwestycję (znam te ceny, bo niedawno w końcu mieszkania szukaliśmy, ale nie chciałam być tu gołosłowna) i przykładowo cena za m2 różni się w zalezności od piętra a mieszkanie o tym samym metrażu - porównując np parter czy 1 piętro a 6 piętro - to różnica jest nawet i 1-2tys/m2 przy tym samym metrażu.

to fakt, my wynajmując przez 2,5 roku płaciliśmy za wynajem niewiele mniej niż teraz mając kredyt, a mamy już coś własnego co sobie spłacamy na siebie, możemy sobie urządzić to mieszkanie po swojemu i przede wszystkim mamy 2x taki metraż jak na wynajmowanym gdzie kasa zostawała w kieszeni właściciela mieszkania, bolało mnie to strasznie :/

To już rozumiem czemu Marisca/Noma nie chciała wracać wcześniej do pracy. Za 2 tyś to zrozumiałe, więcej muszę zapłacić niani (takie są stawki w Warszawie). Mam multisporta, mąż z kolei ma dzięki pracy w korpo prywatne ubezpieczenie medyczne dla naszej rodziny. Nie jest to drogie, wygląda tak że się logujesz na profilu, wybierasz specjalistę, datę jaka pasuje, placówkę albo okolicę i oni sami umawiają, Takie bonusy to nie jest jakaś rzadkość, ale być może to zależy od wielkości miasta? 3 tyś dla 17latki również mnie nie dziwi, to nie są jakieś kosmiczne pieniądze... Żeby utrzymać na sensownym poziomie rodzinę to trzeba zarabiać 2 x tyle...(oczywiście odnoszę się tu do swojego miejsca zamieszkania)

sweetdecember

Powiedz mi po co ja mam zmieniać swoje życie i gdzieś wyjeżdżać ? Kupiliśmy mieszkanie o jakim marzyliśmy, zrobiliśmy remont taki jak chcieliśmy, dziecko mieszka obok jednej babci, drudzy dziadkowie są w odległości 10 km. Przedszkole mamy 2 min spacerkiem. Dla nas rodzina jest ważniejsza to raz. Dwa mieszkamy w bardzo fajnym mieście co krok jest park, jezioro, jest zieleń, fontanny, mnóstwo placów zabaw dla dzieci, bibliotekę główną mam 10 min spacerkiem, gdzie też jest oddział dla dzieci z salą zabaw, różnymi teatrzykami itp. ogólnie jedno z najniższych poziomów bezrobocia w PL. 

Mąż zarabia wystarczająco, bo jest fachowcem. Mam się przenosić, żeby zarobić 4 tyś i dostać kartę multisport ? buhehehe Zresztą tu gdzie mieszkamy właśnie jest popyt na zawód męża, więc gdzie mamy jechać ? Może jak będziesz myślała nieco stabilniej i będziesz miała dzieci to pomyślisz o czymś więcej niż pieniądzach i interesach.

Lilla może i ma lepszą sytuację finansową na razie, ale jest sama , młoda, nie wie czym jest rodzina , czym jest życie, wie tylko czym jest snucie planów to raz. Dwa mieszka w Krakowie. Nie może cała Polska mieszkać w Krakowie, czy Warszawie i nie mieszka. Poza tym i tak życie w tych miastach jest droższe, więc tak naprawdę, czy ona zarabia na tyle, aby mieć luksusy po opłaceniu rachunków, kosztów życia, kredytu, kosztów utrzymania dziecka itp. ? 

My mamy dobra sytuację finansową, ale widzę co jest, ja nie żyję tak jak lilla widząc tylko czubek własnego nosa, bo ja mam dobrze. Wiem ile co kosztuje i wiem ile ludzie zarabiają, wiem jak radzą sobie moi znajomi, czy znajomi męża. 

Nie dyskutuje w tym temacie bo mi źle, dyskutuje, bo wiem jak jest w życiu i nie jest na świecie tylko tak jak to opisuje lilla, bo w większości jest tak ja to piszę ja , czy inne dziewczyny. I nie wszyscy mogą dużo zarabiać, czy właśnie mieszkać w wielkich miastach.

mieszkam w Krakowie, co prawda na razie w 2 osoby, z mężem w sumie mamy na rękę może 5200, płacimy ratę kredytu (wczesniej wynajem i nasze niższe pensje), a wcale nie wydajemy tyle co piszesz i nawet udaje nam się zaoszczędzić a nie biedujemy broń Boże, czasem wpadnie i obiad na mieście i kino, ciuchów też sobie nie żałujemy jak chemy lub potrzebujemy, chleba z mortadelą jak któraś tam powiedziała też nie jemy, ja jem zdrowo, nie oszczędzam na zdrowym jedzeniu, jak gotuję to na kilka dni, ale nie przeżeramy całej pensji i może dlatego wcale nie jest na styk. A dziecko też planujemy w przyszłym roku najpewniej. Jak dochodza jakieś badania, leki czy rehabilitacja to fakt - może być na styk, ale nie przesadzałabym, bo zawsze jakies oszczednosci trzeba miec odłożone.

ja pracuję w Krk i 3tys na rękę nie mam, mój mąż jeszcze też nie, a pracuje w biurze projektowym.
koleżanka wyolbrzymia wszystko, ale można wyczytać, że jest związana z branżą informatyczną to fakt - tu słyszalam, ze wyciągaja i po 7-8tys na rękę, podobnie w korpo gdzie najniższa stawka dla początkującego to właśnie coś koło 3,5 na rękę chyba (znajoma mi mówiła bo była zdziwiona wręcz, ze u nas w innych branżach tak nie ma)

co do kart sportowych to mój mąż ma, ale prywatnej opieki już nie. ja pracuje w państwówce to już w ogóle mogę zapomnieć o czyms takim jak karty sportowe, prywatna opieka czy podwyżka;) to już kasjer w Lidlu ma wyższa podstawę niż ja niestety, a pracuję w nauce.

Ciuchy a buty i to dla małego dziecka to co innego. Nawet dorosły nie powinien chodzić w używanych butach, bo każdy ma inna stopę, inne ułożenie i inaczej te buty sa wyprofilowane potem, a co dopiero u małego dziecka, któremu dopiero się te stopy kształtują i łatwo w takich używanych butach moga pokrzywić.Serio nie wiedziałaś?