Temat: Nie odzywaj się!

Jak to przeczytałam, to zrobiło mi się autentycznie przykro, bo wiem, co czujesz... Znałam się z moją najlepszą kumpelą od podstawówki . Przeszłyśmy całe gimnazjum i technikum bez żadnej spiny. Po szkole też układało się super - dopóki nie urodziła dziecka, była do rany przyłóż, można było z nią kraść przysłowiowe konie. Odkąd została matką, kompletnie nie mogę się z nią dogadać... Nie wiem czy hormony rzuciły się jej na mózg czy co? Z kolei druga urodziła już dwójkę maluszków i nie zmieniła się kompletnie - dalej można się z nią pośmiać i normalnie pogadać na wszystkie tematy. Jak widać, nie ma reguły :)

to, że niektórym kobietom wydaje się, że z racji posiadania potomka pozjadały wszystkie rozumy to fakt. tylko mnie zastanawia czy czasem w przypadku Twojej koleżanki to nie jest tak, że ona podświadomie woli sobie wytłumaczyć, ze to wszystkie dzieci mają źle, a nie tylko to jej dziecko? może czuje się lepiej psychicznie z myślą, że to nie tylko jej dziecku dokuczają, nie tylko jej dziecko ma problemy z nauką?

Ale co ty opowiadasz, a skąd niby wiesz co odczuwają niematki? Na jakiej podstawie dochodzisz do takich wnisoków? Na pewno jest tak, że matki inaczej reagują w stosunku do swoich dzieci. Ale nie znaczy to, ze ogólnie osoba bezdzietna nie może mieć takiej samej empatii do dzieci w ogóle. Zwłascza osoba, która z dziećmi pracowała i miała kontakt. A takie histeryczne krzyki to wskazują po prostu na dojrzałości emocjonalnej i jakiegokolwiek samoopanowania..

to nie są wnioski, to jest chemia hormonalna. Nie mówię o wnioskach i przemyśleniach, wydawało mi się, że dość wyraźnie. Słowo "instynkt" powinno wystarczyć, jeśli nie, odsyłam do definicji. 

Moim zdaniem zarzucanie komuś niewiedzy na jakiś temat, bo nie doświadczył tego na własnej skórze ma pewne poparcie. Natomiast nigdy nie powinno się robić tego w sposób tak wredny i chamski. I koniecznie powinna się pojawić jakaś dyskusja, a nuż widelec jedna z osób zmieni swoje postrzeganie lub spojrzy na coś innym okiem. 

Niektóre matki są przewrażliwione i zapatrzone w dzieci jak w święty obrazek.

Sama też mam dzieci i kocham je ponad wszystko, chciałabym, żeby były mądre i dobre, ale oczywiście widzę ich drobne niedociągnięcia. Dzieciaki w szkole są różne i może akurat ta dziewczynka trafiła na takie złośliwe, a może sama takie zachowanie prowokuje? A może matka zwyczajnie przesadza? Gdyby jednak moje dziecko skarżyło się na sytuację w szkole, chciałabym poznać temat i sprawdziłabym, co się dzieje, a nie od razu oskarżała.

Z wykształcenia jestem nauczycielem, miałam praktyki w podstawówce, gimnazjum i liceum, poza jednym specyficznym przypadkiem, dzieciaki wspaniałe, a młodzież skora do współpracy. Nie zawsze jednak jest tak kolorowo.

Faktycznie, kobiety bezdzietne nigdy nie zrozumieją matki. Moim zdaniem nie ma takiej możliwości. Co nie znaczy, że nie mają prawa wyrazic swojej opinii.

Darcie mordy przez trzyletniego bachora? Nie przesadzasz trochę z tym słownictwem?

A Twoja koleżanka pracuje w szkole, ze wie jak tam faktycznie jest? Nie? To niech się nie wypowiada ;)  - to działa na tej samej zasadzie :D

Lol. Nie trzeba chorować na serce, żeby być kardiologiem.. :P 

Zgadzam sie, ze wiele matek traktuje siebie i swoje macierzynstwo, jak misje zbawienia swiata i  jakby z dniem wydania potomka na swiat dostapila zaszczytu dostepu do wiedzy tajemnej , niedostepnej dla reszty spoleczenstwa. 

O ile zgodze sie, ze z boku latwo cos komentowac i trzymac sie wersji idealnej, ksiazkowej to w zyciu realnym juz nie jest to takie latwe, zawsze postepowac wg podrecznika, to niektorzy mocno przesadzaja. Rozumiem czynniki jak zmeczenie, sytuacja rodzinna, zawodowa i po czesci jaki egzemplarz nam sie trafil i jakim egzemplarzem jestesmy my same, ktore maja wplyw na to jak funkcjonujemy, jak sie spelniamy w roli matek i jak postrzegamy rzeczywistosc, ale jest czesc ktora na serio przegina z tym epatowaniem bycia matka. 

Prawda jest jednak, ze wiele matek zrzuca swoje niepowodzenia czy niedociagniecia na karb " ciezkiego losu matki, ktorej nikt kto nie jest matka nie jest w stanie zrozumiec", a komentarze z boku dzialaja na nia jak plachta na byka. 

Prawda gdzies po srodku. Ile ludzi tyle przypadkow, ale tez lata temu spotykalam sie z komentarzami, ze co ja tam wiem, nie znam sie, moje zycie wyglada inaczej (latwiej) i nic nie rozumiem i milion innych opisanych. No coz, nie jest  to prawda. 

Kontaktu z takimi matkami unikam do dzis. Otaczam sie tymi fajnymi, ktorym czasem jest ciezko, ale daja rade i nie robia z siebie Matki Polki Cierpietnicy i narodu wybranego w jednym.