Temat: Czemu jesteście grube?

Ja byłam zawsze "przy kości". Co do dzieciństwa to nie wiem, czy to kwestia nawyków żywieniowych całej rodziny, czy genetyki (mama też zawsze miała co najmniej lekką nadwagę i ogólnie mam bardzo podobną budowę do  niej).

W sumie to zaczełam zwracac uwagę na to, co i jak jem chyba dopiero w okolicach pierwszej ciąży. A wcześniej miałam figurę, jaką miałam - jak byłam grubsza, to byłam, jak schudłam, to schudłam, nie przykładałam do tego większej wagi. 

Ale chyba mam tendencję do uzależnień, do "zakrywania" swoich emocji, bo zawsze coś, co temu służyło, było obecne w moim życiu.

Tera, jak pierwszy raz w życiu przekroczyłam granicę otyłości... sprawa jest bardzo prosta - depresja, psychotropy sprzyjające przyrostowi wagi, zajadanie stresu i emocji - w pół roku przytyłam ok. 25kg. To było dwa lata temu, pół roku tyłam, pół roku ogarniałam się i wtedy wagę trzymałam, a od paru miesięcy powolutku, powolutku, na miarę swoich możliwości (szczególnie tych emocjonalnych) zrzucam.

Ale tak ogólnie -otyłość to choroba, nie tlyko dlatego, ze powoduje niefajny stan organizmu, ale dlatego, ze sama jest spowodowana tym, co sie FIZYCZNIE w organizmie dzieje. Owszem, początek to może być po prostu uwielbienie dla jedzenia i brak umiaru. Ale im więcej tkanki tłuszczowej, tym gorzej. W którymś momencie wyłączaja się zupełnie systemy odpowiadające za odczuwanie sytości wtedy człowiek NAPRAWDĘ jest ciagle głodny i NAPRAWDĘ nigdy się nie najada. I to tylko jedna z przyczyn....

Jako dziecko byłam otyła, takie mam też geny, połowa mojej rodziny jest przy kości, chociaż się zdrowo odżywiają, a moja siostra nałogowo jeździ na rowerze :-) Później schudłam, jak byłam w gimnazjum i technikum. Przytyłam po drugiej ciąży, z lenistwa. Wiem, że to tylko moja wina. Czasami z dwójką małych dzieci nie umiałam wyrobić ze wszystkim i jadłam to, czego nie trzeba było przygotowywać, czyli słodycze. Otworzyć i zjeść. Od tego czasu jak przytyłam minęło 1,5 roku i mam już dość. Zabrałam się w końcu za siebie. Ale nigdy nie zastanawiałam się, dlaczego inne osoby są otyłe i czemu z tym nic nie robią. A może robią tylko im nie wychodzi? Zanim schudłam pierwszy kg, przytyłam 3, chociaż się odchudzałam. Więc nie można do końca oceniać innych otyłych, że nic nie robią...

U mnie to wynik zaburzeń odżywiania plus skutki leczenia hormonalnego w dzieciństwie leczono mnie 2 sterydami na raz a potem to niestety wychodzi w wieku dorosłym ..

Uwielbiam, kocham jedzenie.Uważam je za jedną z podstawowych przyjemności jakie człowiek może odczuwać. Niestety często się przejadam, jem więcej niż potrzebuję, jem sporo słodyczy

Ale bez przesady, to że ktoś zajmuje 1,5 miejsca, a ona musi się zmieścić na połowie, to nie dziwię się, że jej to przeszkadza. komu nie? Mnie tak samo przeszkadzają rozkraczający się faceci (wielu ma to w zwyczaju), ale wtedy zazwyczaj sama stawiam szerzej nogi, żeby mnie nie tłamsili, natomiast gdy jest to grubsza osoba, no to nic nie poradzisz. Jedyne wyjście jest chyba takie, że jesli ktoś naprawdę ma znacząca nadwagę to, żeby siadał przy przejściu - więcej miejsca dla obydwu stron (tak samo mój chłopak jest wysoki i w tym celu siada również z brzegu - żeby mieć miejsce na nogi)

Miałam taki czas w swoim życiu, że w ciągu roku przytyłam jakieś kilkanaście kg. I szczerze? Na tamte czasy to była najlepszy rok mojego życia! Żyłam poza naszym pięknym krajem. Poznawałam mnóstwo nowych ludzi, świetnie się bawiłam. Nie miałam wagi w domu i kompletnie nie przejmowałam się tym ile ważę. Ćwiczyłam, chodziłam na siłownie, czułam się super sama ze sobą. Ale też jadłam i piłam wszystko to na co miałam ochotę i kiedy tylko miałam ochotę. Opakowanie lodów w środku nocy - żaden problem. Codziennie spotkania ze znajomymi przy jedzeniu - standard. Rozrywkowo i społecznie - nigdy nie było lepiej. Naprawdę to był dla mnie świetny czas, ciągle miałam dobry humor. A pewnie i dlatego że miałam dobry humor, dobre nastawienie i czułam się dobrze ze sobą, na powodzenie nie narzekałam. Podobałam się wtedy i to czułam. Właściwie to chyba to był taki czas, że miałam największe powodzenie. Dlaczego przytyłam? Bo żyłam kompletnie beztrosko. Czy żałuję? Może troszkę, po powrocie do kraju nie było już tak fajnie i później musiałam sporo pracy włożyć w tracenie kg... 

Temat i pytani espoko, ale mocno wyczuwam, że chyba gardzisz osobami grubymi :-) Nigdy nie byłam otyła, ale jak rzuciłam palenie, przytyłam ponad 15kg. Zorientowałam się, że mam nowy nałóg, przestałam, wróciłam do wagi i trzymam od 10 lat. Ale nie potępiem otyłych ludzi, nawet ich rozumiem, to bardzo skomplikowane, 

To tak jakby zapytać alkoholika dlaczego pije, a palacza dlaczego pali. Nadmierne objadanie się to nałóg, cukier uzależnia, jedni pocieszają się alkoholem, papierosami, seksem itp. a inni jedzeniem. Niestety są osoby bardziej i mniej podatne na używki.

Brawo!!!

Bardzo ładnie to napisałaś !

Nawet w karmie dla psa sa uzależniacze - okazuje się, że pies darzy sympatia wyłącznie jeden rodzaj karmy ....

Bas20 trafione w sedno . Cukier uzależnia mocno