Temat: Matura - stara wersja jeszcze.

Wymieniłam po prostu losowe kierunki na które są z reguły niskie progi. Poznałam przez 5 lat studiów dziesiątki osób, które nie wiedziały dlaczego studiują. Pozdawali matury byle jak i uznali, że pójdą na jakieś studia więc złożyli papierek do Wrocławia na socjologię, do Warszawy na zarządzanie i do Torunia na psychologię, a i tak dostali się w drugiej rekrutacji do Łodzi na stosunki międzynarodowe. No i potem testy ABCD, licencjat jakoś minie. A potem płacz, że bezrobocie. :D

No i dlatego tak nad tym się użalam, bo problem tkwi już w maturze. Gdyby ludzie wiedzieli, że jest trudno ją zdać to nie pchaliby się masowo do liceów, tylko szukali innych kierunków. Jestem zdania, że nawet imbecyl matematyczny może być świetnym fachowcem, rzemieślnikiem, artystą, kimkolwiek. Studia nie są jedyną słuszną ścieżką, studia są dla ludzi, którzy chcą się uczyć i mają ku temu predyspozycje. 

Uwazam ze masz bardzo nie fair podejscie. Moj brat dwa razy kiblowal w liceum i konczyl w ciezkich bolach a teraz konczy politechnike nie tylko w terminie ale takze z dobrymi ocenami + mial juz pare praktyk w prestizowych firmach w swojej dziedzinie i praca na niego czeka po studiach. Inny znajomy matury nawet nie zdal poczatkowo, ale w koncu jakos mu sie udalo, studiowal architekture wnetrz i jest teraz wzietym projektantem...

Do autorki - a probnych matur nie mieliscie? Nauczyciele Wam nie powiedzieli co bedzie na egzaminach wymagane? Dziwia mnie Twoje pytania na chwile przed maturami... 

Dla mnie zdanie matury to byl pikus, a przeczytalam tylko jedna lekture i ciagnelam na 3 i 4. Ogolnie dosc duzo przedmiotow zdawalam, przygotowywalam sie tylko do matmy i niemieckiego, bo rok wczesniej nawet nie znalam tego jezyka.

Moje podejście jest jak najbardziej fair. Nie fair jest to, że wyższe wykształcenie posiadają osoby, które nie mają podstawowej wiedzy ogólnej. Nie wiem jakim cudem osoba, która radzi sobie na politechnice mogła nie zdać na 30 proc. matury podstawowej, ale zakładam, że po prostu nie chciało jej się uczyć. I to też dowodzi tego, że matura powinna być trudna, bo skoro ktoś kto nie mógł jej zdać koniec końców ją zdaje to znak, że w końcu zastanowił się nad swoim życiem i gdzieś odnalazł motywację żeby zdobyć podstawy. Gdyby była trudniejsza zdobyłby tych podstaw jeszcze więcej. 

Ludzie ! sory ale to nie jest dyskusja o tym czy ktoś powinien mieć maturę czy nie ! szukałam wsparcia a nie negowania poziomu matur..

Matura z matmy to była dla mnie rozrywka i przyjemność - tej nie obawiałam się wcale.
Na polski pisemny poszłam hmmm nieprzygotowana. Nie czytałam lektur, nie wiele się uczyłam, ani razu przez 3 lata nie dostałam pozytywnej oceny z odpowiedzi - nawet nie próbowałam odpowiadać. Chodziłam za to na wszelkie konkursy polonistyczne tak "dla sportu" bo zawsze wygrywałam i przez to miałam pozytywne oceny na koniec. Nauczyciele śmiali się ze mnie, że jestem wybitnie dziwnym "leniwo-zdolnym" przypadkiem. Pisemny polski zdałam na ok. 70% - lekturę nt której pisałam wypracowanie poznałam dopiero w czasie egzaminu maturalnego. Nie ma się czym chwalić, ale jak widać, pełne skupienie, logiczne myślenie, trochę "inteligencji" i można całkiem nieźle zdać.
Ustny polski trochę gorzej - bo 50% ale też do zdania na lajcie.
Język pisemny - (nie jestem dobra z języka) też poszedł dobrze, też ok. 70%, za to ustny (z niewiedzy i pralizującego stresu po pierwszych niepowodzeniach zaraz na początku) omal nie oblałam. 30%.

Wiem jaki to stres, mimo, że nigdy się nie przejmowałam ocenami, w szkole sprawiałam wrazenie "mam na wszystko wywalone", zgłębiałam wiedzę w tym co mnie interesuje. Na ostatnią chwilę nie ma co już wkuwać na łeb na szyję. Proponuję poświecić choć jeden dzień na jakiegoś grilla/czas ze znajomymi... Nie ma się co przejmować ;) stres w niczym już nie pomoże, może tylko zaszkodzić :)

Nie stresuj się tak. Trudno nie jest, a nikt Cię nie wywali z sali za nerwy ;)

Ja przed maturą filmy oglądałam. Na naukę chyba za późno już.

oj nie pocieszyłaś mnie tym językiem ustnym, mnie też właśnie stres paraliżuje choć niemieckiego uczę się od podstawówki to nauczyciele nie kładą w szkole nacisku na mówienie i przez to mam teraz problem, choć słówek umiem masę.