Temat: Też czasem macie doła oglądając znajomych zdjęcia na facebooku?

Spójrz na to z innej strony -wiadomo, że na fb wrzucają zdjęcia tego czym się chwalą, a przecież dzieciom towarzyszom kupy, a mężom teściowe he he - wiem z doświadczenia ;-)

nie mam :)

nie, na mnie zdjęcia ciepłych krajów nie robią wrażenia bo mnie tam nie ciągnie. nienawidzę upałów. My wolimy sobie zbierać na mieszkanie niz daleko jeździć. Sama wrzucam radosne zdjęcia z pięknego ogrodu czy z polskich gór i ludzie sie zachwycają tak samo. Wiesz..to wszystko zależy od spojrzenia na życie. Musisz myśleć bardziej pozytywnie i na pewno spełnisz marzenia i jeszcze im pokarzesz :P 30 lat to piękny wiek. masz chociaż jakiegoś zwierzaka? one także bardzo umilają życie. I nie martw sie, odpowiedni facet sam sie znajdzie, lepiej nic na sile. pozdrawiam

Oczywiście że zazdrość mnie zżera! Szczególnie jak patrzę na koleżanki, które już w moim wieku chwalą się fajną stałą pracą, własnymi mieszkaniami (większość pewnie zawdzięcza to swoim rodzicom no ale...:) ),  najbardziej mnie skręca jak widzę że ktoś się zaręczył. Też marzę o tym najbardziej w świecie, nie tyle o ślubie bo to jeszcze nie pora, ale właśnie o takiej deklaracji, której niestety nigdy się nie doczekam :(  Eh rozmarzyłam się za bardzo :)

Ja tam nie mam konta na fejzbuju- nigdy nie mialam( na nk tez). Wiem, nic zlego takie konto posiadac, ale czesto sie zastanawiam (czytajac o roznosciach tu na V) czy ludzie nie przywiazuja zbyt duzej wagi  do tego typu portali. Ten publiczny ekshibicjonizm troszke mnie przeraza, poza tym ogladanie zdj. swoich bylych- choc sa w zwiazkach z kims innym, te statusy- o Boze myslalam, ze jestesmy razem a on w statusie ma singiel itp.itd.

Nie bierzcie tego co ogladacie tak na powaznie, bo to jest troche tak jakbyscie ogladaly sie w krzywym zwierciadle. To co "widzicie" niekoniecznie jest prawda. Uzytkownik pokazuje siebie takim, jakim chcialby, zeby widzieli go inni, kreuje siebie porostu...

no no, tak to sobie tłumacz ;p

To wcale nie taka pętla na szyi. Nawet jeśli dzieciom zostanie jakaś część kredytu to i tak zostanie im piękny dom. Na pewno trudniej byłoby im zaczynać od zera a tak już jakiś start będą miały w życie :)

zazdroszcze tylko zycia towarzyskiego niektorym dziewczynom , ja mam 20 lat ( w tym roku bedzie ) jestem szczesliwie zakochana -mam narzeczonego i planujemy za 2,5 roku slub ,dzieci tez planujemy tylko nas narazie nie stac poza tym studiuje prawo i bylby problem z dzieckiem co nie znaczy ze bym nie chciala .. jedyny minus mojego zycia to to ,ze mimo ze mam znajomych na uczelni to nie mam przyjaciol ani grupki osob z ktora moge np.wyjsc na impreze ,lepiej sie czuje w gronie przyjaciol ktorych aktualnie nie mam niz znajomych z uczelni mimo ze ich bardzo lubie i dobrze sie dogaduje . Moglabym tez narzekać na brak kasy .. wynajmujemy z  narzeczonym mieszkanie ,na ktore idzie kupa kasy , studiujemy wiec o dobrze platnej na caly etat mozemy zapomniec i tak zyjemy kupujac najtansze produkty w supermarketach a teraz od 3 miesiecy odkladamy zeby wyjechac na 5 dni na walentynki do Zakopanego , wiekszosc ludzi ktorych znam nawet sobie nie wyobraza ze na zwykly wyjazd do Zakopanego mozna przez 3 miesiace odkladac kase i zyc biednie , bo nie ma sie co oszukiwac , czesto nie mam nic w portfelu i on tez..dzis wydalismy ostatnie 80 gr na bulki i musimy czekac do jutra bo powinny byc jego pieniadze ..i tak czesto ze ostatnie dni przed pieniedzmi mamy pusty portfel i tez bym mogla sie uzalac na zycie ale po co ? skoro mam marzenia i plany , chce miec wlasny dom i 4 dzieci ,studiuje trudny kierunek ,pracy sie nie boje i wierze w to ze za kilka lat staniemy na nogi wyjedziemy za granice i sie dorobimy ,wszystko jest w moich rekach i mam tego swiadomosc .Wiec Ty tez przestan sie uzalac nad soba tylko do roboty ... czesto ludzie sie poznaja po 30 ,to jeszcze nie koniec swiata a jak sie pospieszysz to i dziecko zdazysz miec,moze nawet 2 ,mysle ze do 35 roku bez ryzyka mozna sie starac a czasem jak kobieta zdrowa to i dluzej . Wychodz do ludzi ,ciesz sie zyciem a co ma byc to bedzie .

Ja wręcz współczuję znajomym... Zwłaszcza tym, którzy założyli rodziny. Za kilka lat kiedy ja będę brała ślub (albo i nie;) to oni będą się rozwodzić. Już teraz kilka moich koleżanek z liceum jest po rozwodzie (a mamy 27 lat). Nie ma co się śpieszyć z tą decyzją, mając 30 lat jesteś w idealnym wieku to rozpoczęcia poszukiwań ewentualnego kandydata do spędzenia z nim reszty życia.:)