Temat: nie umiem się wypowiadać..

7051953 napisał(a):

Feeee - powiem Ci -ale bardzo staraj się wziąc to do siebie- że sto razy lepiej gdy mniej mówisz, niż gdybyś paplała bez sensu. Na początek więcej słuchaj a mniej mów. Nie staraj się na siłę mówic dużo, czasami wystarczy kilka słów, trzeba pozwolic wypowiedziec się również innym z towarzystwa.Staraj się NIE myślec z wyprzedzeniem o tym, co i kiedy powiesz bo będziesz dodatkowo denerwowała się.Nie każdy -i to dobrze- jest perfekcyjny w obojętnie jakiej dziedzinie. Sama pomyśl - jaką to okropną gafę możesz popełnic rozmawiając na lekkie tematy ? a nawet jeśli jakąś popełnisz to cóż takiego się stanie ? To w Twojej wyobraźni taka sytuacja jest straszna, w normalnym życiu gafy zdarzają się i naprawdę nie jest to powód aby izolowac sie od ludzi.  Złą sprawą jest tylko to, gdy ktoś mówi o innych źle, obmawia ich za plecami ... ale tak z pewnością nie robisz. Innych sytuacji nie masz powodu bac się ani wstydzic. Zresztą wyobraź sobie - gdyby wszyscy byli idealni jakie życie byłoby straszne ...  Piszesz, że czekasz aż schudniesz ? Kochana to zły pomysł. Oczywiście nadwaga przeszkadza nam, ale u  każdego człowieka może byc stanem przejściowym bo gdy zechcesz to schudniesz ale  nawet gdybyś ważyła nie wiadomo ile to NIE jest powód aby unikac ludzi i kontaktów z nimi. Rozejrzyj się wokół siebie - czy nie widzisz ludzi z nadwagą albo innymi "wadami" ? Napewno nie wszyscy w Twoim otoczeniu są idealni. To stara i oklepana prawda: najważniejsze jest to jaki człowiek jest, jaki ma charakter, jak traktuje innych - wierzysz w to ? Aby ułatwic sobie wprowadzenie w życie tego co Ci napisałam próbuj rozmawiac najpierw na tematy które znasz z osobami przy których czujesz sie swobodniej np. z dziecmi, nawet obcymi, może z domu gdzie mieszkasz ... Pamiętaj rozmowa to nie jest wygłaszanie przemowy długiej jak jakis referat ... Wiem, że łatwiej mi pisac to wszystko niż Tobie wprowadzic w życie ale NIE dlatego, że nie masz nic do powiedzenia tylko dlatego, że ten problem tkwi w Twojej głowie, wmówiłaś sobie że nie wiesz co i jak powiedziec ... Uwierz mi, że własną pracą pokonasz to. Mów w taki sposób  jak napisałaś tutaj o swoim problemie a napisałaś bardzo składnie ... Trzymam za Ciebie kciuki - abyś uwierzyła  w siebie samą, za troszke odwagi bo ta odwaga w Tobie jest tylko pozwól jej wydobyc się ... Postaraj się w swoim otoczeniu znaleźc bratnią duszę, wtedy będzie Ci łatwiej ...  Serdecznie pozdrawiam - Basia