Temat: Studia dzienne a zaoczne.

Kamilika napisał(a):

Jestem na uczelni Panstwowej... UWM w Olsztynie... Mam taki sam poziom jak dzienni... Zjazdy mam weekend w weekend piątki od 15 do 20.. sobota i niedziela od 8 do 20... Egzaminy mamy takie same, progi punktowe również...Strasznie mnie denerwuje opinia, że jak płacimy to mamy zaliczone... wrrrrrrrr! Nieźle muszę się nazapierdzielać aby wszystko ładnie pozaliczać i przede wszystkim te studia opłacić... Oprócz tego dochodzi praca dzień w dzień. Łatwo nie jest.EDIT:Nie wydaje mi się, że jestem leserem tylko dlatego, że studiuję zaocznie... Tak potoczyło się zycie

ewelka16 napisał(a):

Jedna jest prawda - ci, po zaocznych (pracują gdzieś prawda?) będą mieć 5 lat doświadczenia, a po dziennych - ktoś ma 5 lat luki (chyba, że pracuje od początku na pełny etat, ale to niemożliwe u mnie było na kierunku). I pracodawca nie patrzy na "umiejętności" tak jak napisałaś, tylko na doświadczenie. Taka jest prawda, smutna, ale prawda

Anvariel napisał(a):

Skończyłam zarówno studia dzienne, jak i zaoczne na AGH. I osobiście uważam, że studia zaoczne to była kpina. Wymagania stawiane przez wykładowców były śmiesznie niskie, terminów Bóg jeden wie ile, zezwolenie na ściąganie na porządku dziennym. Większość osób nawet nie udawała, że się uczy. Prawda jest taka, że na moim roku AGH wypuściło ze swoich murów co najmniej kilkanaście osób, które na studiach dziennych wyleciałby po semestrze, nie mówiąc już o uzyskaniu jakiegokolwiek tytułu.

neutralnaaa napisał(a):

Studenci zaoczni w większości pracują i sami się utrzymują. Do tego płacą szkole, więc zasługują na ciut lepsze traktowanie. Uważam ,że jak ma się to ponad 20 lat i jest sie całkowicie na garnuszku rodziców to można się chociaż łaskawie uczyć, a nie nadawać na ludzi, którzy pracują, uczą się i utrzymują samodzielnie.