Temat: pro - ana...

Enieledam84 napisał(a):

BeTheChampion napisał(a):

Enieledam84 napisał(a):

BeTheChampion napisał(a):

kazdy psycholog Ci to powie - problemy emocjonalne, problemy same ze sobą maja osoby, ktore "widza wiecej"

Nie każdy, strasznie generalizujesz...zazwyczaj źródło zaburzeń znajduje się w nieprawidłowym systemie rodzinnym (plus inne czynniki - społeczne, biologiczne etc.)

czyli praktycznie w kazdym przypadku kazdy moglby potrzebowac pomocy psychologa, bo nie znam idealnej rodziny, idealnych warunkow spolecznych do wychowania dziecka itd. ale jednak niewielki procent korzysta z ich uslug.

i właśnie tu wchodzą inne czynniki...etiologia zaburzeń emocjonalnych i psychicznych nie jest do końca poznana. Badania wykazują istnienie czynnika genetycznego w ich powstawaniu, ale dużą rolę w ich ujawnieniu się odgrywają czynniki środowiskowe. Człowiek to wielka tajemnica i to jest w psychiatrii i psychologii pociągające. Nie każda osoba doświadczająca katastrofy będzie cierpieć na stres pourazowy, jak i nie każde dziecko z rodziny alkoholowej zostanie DDA, ale to raczej nie miejsce na te dywagacje.Ale osobiście irytuje mnie robienie z chorych osób wyjątkowych, obdarzonych jakimiś cudownymi cechami...mają problemy z którymi sobie nie poradzili wpędzając się w destrukcje.

BeTheChampion napisał(a):

mirabilis1 napisał(a):

Silnej woli..... A co za różnica, czy człowiek jest uzależniony od jedzenia, czy od odmawiają sobie? Jedno i drugie to patologia. Pomyślcie, ze dziewczyny które próbują wyjść z anoreksji mogą z zazdrościa patrzeć na Was/ nas:"była u rodziny. I jadła. Nie liczyła kalorii. Smakowalo jej". 

haha, mysle ze patrza na nas jak na tluste grubaski :D ja, patrzac na osoby wpieprzajace kielbasy z grilla, ciasta, pijacych gazowane slodkie napoje uwazam za gorszych od siebie i nie boje sie do tego przyznac. ja potrafie sobie odmowic, wiec jestem lepsza, silniejsza.

BeTheChampion napisał(a):

mirabilis1 napisał(a):

Silnej woli..... A co za różnica, czy człowiek jest uzależniony od jedzenia, czy od odmawiają sobie? Jedno i drugie to patologia. Pomyślcie, ze dziewczyny które próbują wyjść z anoreksji mogą z zazdrościa patrzeć na Was/ nas:"była u rodziny. I jadła. Nie liczyła kalorii. Smakowalo jej". 

haha, mysle ze patrza na nas jak na tluste grubaski :D ja, patrzac na osoby wpieprzajace kielbasy z grilla, ciasta, pijacych gazowane slodkie napoje uwazam za gorszych od siebie i nie boje sie do tego przyznac. ja potrafie sobie odmowic, wiec jestem lepsza, silniejsza.

BeTheChampion napisał(a):

i widzisz, chodzi o to, ze wpedzili sie w ta destrukcja, bo ich problemem nie byl zlamany paznokiec czy przypalony kotlet. oczywiscie, ze nie kazda osoba, tak jak nie kazda osoba bedzie cierpiec po rozstaniu ze swoja miloscia, nie kazda wpadnie w depresje po smierci bliskiego i nie kazda "moze" miec anoreksje. to zalezy od wrazliwosci i masz racje, cos w tych genach musi byc, przynajmniej z moich obserwacji tak wynika.

Intensive napisał(a):

Jesteś lepsza, bo sobie odmawiasz kiełbasy? No to pozazdrościć.

Enieledam84 napisał(a):

.

a co powiesz na temat zaburzeń afektywnych i psychotycznych spowodowanych stanem somatycznym...guza powodującego stany depresyjne czy też psychotyczne uznasz za objaw wrażliwości? W dziedzinie zdrowia psychicznego nic nie ma tak łatwego przełożenia jakby się chciało by miało ;) 

BeTheChampion napisał(a):

Enieledam84 napisał(a):

.

a co powiesz na temat zaburzeń afektywnych i psychotycznych spowodowanych stanem somatycznym...guza powodującego stany depresyjne czy też psychotyczne uznasz za objaw wrażliwości? W dziedzinie zdrowia psychicznego nic nie ma tak łatwego przełożenia jakby się chciało by miało ;) 

nie wiem, czy jestes z wyksztalcenia psychologiem, psychiatra, czy terapeuta,;) ale nie powiem nic, bo raczej opisuje tu swoje wlasne doswiadczenia i obserwacje, nawet w swojej rodzinie, stad uwazam, ze pewne sklonnosci sa dziedziczne.