Temat: Co Was irytuje w ludziach?

poszłem

narzekanie jest fajne:-)!! Jak nie ma sie co robić..Przyjechałam do Polski i od razu się zaraziłam. Podejrzewam pandemię ..;)

O a mnie denerwuje jak gadam cały czas o sobie i zdam sobie z tego sprawę, albo kiedy co drugie słowo wstawiam emotikon-Już wole żeby odebrano mnie groźnie niż -brrr

Mam fobię z namiaru emotikonów-coś mi karze je wstawiać, a później wychodzi maskarada :P

z tym chrapaniem,darciem japy,mlaskaniem tez tak mam:)

W sumie to jestem w stanie dużo zaakceptować , z resztą się pogodzić albo przemęczyć.. Nie przeszkadzają mi tak odchyły innych może dlatego, że lubie kilka swoich wkurzających cech, nie mam zamiaru ich zmieniać i dlatego stałam się bardziej tolerancyjna.

Ale jest coś co sprawia że co najmniej głupio się czuje-Jak ktoś coś do mnie mówi a w tym samym momencie z pasją dłubie sobie w nosie-Masakra nie chciałybyście tego przeżyć;DD
I jak tu takiemu zwrócić uwagę??

twinsyy, AgnieszkaHiacynta- no tak, faktycznie to dziwnie wyszło. ;] moze źle sie wyraziłam, bo przeciez ja toleruje styl 'białe kozaczki', (i tak nic z tym nie moge zrobic ;d) ale po prostu mnie on zadziwia, bawi i irytuje równoczesnie.

nietolerancja w innym kontekscie, dyskryminacji ze względu np na rase. Bo gdyby rozumiec to tak jak Wy wyszłoby, ze cały temat jest wyrazm nietolerancji, nikt tolerancyjny nie jest, bo kazdemu cos przeszkadza w innych, nie akceptują tego i tak dalej. nie wiem czy potrafie przekazac to co mam na mysli?...hmm. zmienie swoja wczesniejsza wypowiedź.

- gdy ktoś chce za mnie decydować o moim życiu.
- gdy ktoś uważa że wie lepiej co jest dla mnie lepsze.
- gdy ktoś mnie bezpodstawnie ocenia.
- gdy ktoś nadmiernie coś przeżywa.
- gdy ktoś mówi cokolwiek złego na temat mojego zmarłego przyjaciela.
- gdy ktoś rozgrzebuje problemy z przeszłości.
- gdy ktoś się nad sobą użala.
- gdy ktoś nadmiernie coś komplementuje.
- gdy ktoś planuje coś osiągnąć np schudnąć a nic w związku z tym nie robi.
- gdy ktoś patrzy na to co robię.
- gdy ktoś komentuje wszystko wokół.
- gdy ktoś wszystkiego bezpodstawnie się czepia.
- gdy ktoś jest hipokrytą.
- gdy ktoś udaje przed wszystkimi że jest inny niż jest na prawdę.
- gdy ktoś mówi "nic nie napisałem bo nie umiałem" a dostaje 5.
- gdy ktoś mówi "nikt mnie nie lubi, nikt mnie nie kocha, nikomu na mnie nie zależy".
- gdy ktoś uważa się za lepszego, mądrzejszego od innych.
- gdy ktoś nie zamyka za sobą drzwi.
- gdy ktoś się wtrąca.
- gdy ktoś chce mnie kontrolować.
- gdy ktoś jest zbytnio zazdrosny.
- gdy ktoś co chwile przeprasza a się nie zmienia.
- gdy ktoś robi pełno błędów ortograficznych.
- gdy ktoś udaje że świetnie mówi w obcym języku a tak na prawdę zwykłe zdanie ledwo skleja.
- gdy ktoś co chwile mówi "eeeeeeeeee...".
- gdy ktoś krzyczy zamiast mówić.
- gdy ktoś beka przy innych.
- gdy ktoś udaje "biedną, słodką kretynkę".
- gdy ktoś jest nie tolerancyjny wobec obcokrajowców.
- gdy ktoś pyta mnie o moją rodzinę.
- gdy ktoś mówi że jestem podobna do mamy. - nie jestem do nikogo podobna!
- gdy ktoś jest zbytnio zmiennonastwaczy.
- gdy ktoś obiecuje coś a nie robi.
- gdy ktoś pyta "co tam?"
- gdy ktoś przez komunikator lub smsy rozmawia głównie za pomocą "emotek".
- gdy ktoś w autobusach/ pociągach słucha muzyki bez słuchawek.
- gdy ktoś mówi do mnie gdy ja mam słuchawki w uszach.
- gdy ktoś bardzo głośno rozmawia przez telefon w autobusie/ pociągu.
- gdy ktoś po egzaminie pyta wszystkich innych "ile Wam wyszło w ...?"
- gdy ktoś nie pisze "Ty, Ciebie" z wielkiej litery.
- gdy ktoś mówi że zmarnuję sobie życie.
- gdy ktoś mówi że powinnam uczyć się na błędach innych.
- gdy ktoś za bardzo na coś nalega.



tak bardzo łatwo mnie zirytować.
mogłabym tak wymieniać jeszcze ze 100 różnych sytuacji.

it.girl- zrozumiałyśmy o co ci chodzi ;)

hahaa, ciezko mi sie nie zgodzic, ja wprost kocham sobie ponarzekac, ;] ale własnie, podobno to nasza cecha jako Polaków ;d

Dla jasnosci

Jeśli "karze" w sensie '[na]daje karę', to przez "rz"; (wymiana głosek: kara - karze; oboczność: r:rz).

Jeśli "każe" w sensie '[wy]daje nakaz', to przez "ż"; (wymiana głosek: nakaz - każe; oboczność: z:ż).

Irytuja mnie takiego typu bledy.

Napisałaś jedno pod drugim, dlatego mnie to rozbawiło. A tak poważnie, to ja tolerancję rzeczywiście rozumiem szerzej. Rozumiem ją jako akceptowanie zachowań, postaw, stylu życia, sposobu wypowiadania się, czy ubierania innych, o ile zachowania te niczym nam (lub innym osobom) nie zagrażają. Żyj sam i daj żyć innym. Nie twierdzę, że tolerancja przychodzi mi zawsze łatwo, bo np. na widok kolczyków wszędzie dostaję mdłości i omijam taka osobę wzrokiem, ale wszelkie inne stylizacje przyjmuję ze stoickim spokojem. Dla mnie osoba przechodząca koło mnie na ulicy może być ubrana w worek i ja na to nie zwracam uwagi  Zauważyłam ostatnio, że wiele osób ma manię wtrącania się w czyjeś życie, przyjmując, że jest jedyny słuszny model (począwszy od ubierania się, a na modelu rodziny skończywszy), do którego wszyscy muszą się stosować. Dla mnie jest to przejaw kompletnie bezsensownej i niczemu nie służącej nietolerancji.