Temat: zdrada - nic nadzwyczajnego.

Aga w wybaczaniu chodzi o to zeby ta osoba ktora popelnila bląd zrozumiała go i nigdy wiecej nie powtorzyła.

ale zycie jest tylko zyciem... jeden zdradzi raz i nigdy wiecej tego nie zorbi a drugi bedzie to robil notorycznie

> raz można wybaczyć a drugi już nie? a prawdziwa
> miłość gdzie? powinna wybaczać i 20x jeśli
> trzeba...nie, to nie dla mnie... ta niepewność że
> zrobi to drugi raz...

Tak,wg mnie jedna szansę można dać, bo jak już mówiłam, chwila słabości, jakieś problemy w związku i dochodzi do zdrady. Po takiej jednej szansie ktoś, kto zdradził wyciągnie wnioski i będzie zdychał z żalu, że tak skrzywdził ukochaną osobę i nie zrobi tego nigdy więcej. Ale jeżeli mimo tego cierpienia i zadanego bólu zrobi to po raz kolejny i nie doceni tego,że za pierwszym razem nie dostał mega kopa w dupę, to niestety....

Poza tym równie dobrze można żyć w niepewności, że zrobi to po raz pierwszy.
Nie namawiam do tego, żeby ktoś na siłę wybaczał i się męczył. Jeżeli to jest ponad czyjeś siły, to ok., rozstanie jedynie pozostaje.

Każdy ma swoje zdanie, czasem nie rozumiem waszych stanowisk ale je szanuję. 

Nie wyobrażam sobie wybaczenia mojemu facetowi zdrady.
Nie wyobrażam sobie życia z kimś wiedząc, że zdradził. Chyba nie potrafiłabym zaufać.

Mojemu ukochanemu ufam w 100%, dałabym sobie za niego głowę uciąć że nawet gdyby miał okazję zdradzić mnie nawet z najpiękniejszą dziewczyną na świecie i bez konsekwencji to i tak by tego nie zrobił. Taki typ człowieka.

A ja uważam, że jak ktoś raz zdradził, to będzie chciał więcej, wystarczy mały impuls i ruszy do ataku, ale pod warunkiem, że wcześniej nie wpadł i nikt się nie dowiedział.
Generalnie, jeśli partner by mnie zdradził, a zrobił by to obojętnie z jakiego powodu, ale chce być ze mną dalej i ch** wie co sobie myśli czy żałuje czy nie, to ja NIE CHCĘ o tym wiedzieć. Nie wybaczyłabym. Zgadzam się, że czego oczy nie widza..
a w kwestii nie wybaczyłabym, to nie dlatego, że jestem pamiętliwa, czy cos, po prostu moja psychika zmuszałaby do całkowitej kontroli partnera, do zachowań totalnie psychicznych i wkurzania się na kazdym kroku. wolę to sobie oszczędzić ;)

Uważam ,że każdy ma swój rozum ja jestem za siebie w 100% pewna wiem ,że nigdy nie zdradzę męża wolałabym się całkowicie rozstać niż zdradzać i być nie fer w stosunku do niego i nie przyjmuję do wiadomości ,że to tylko facet i to silniejsze od niego nie wybaczyłabym zdrady nigdy !!! Aha i może jestem naiwna ale uważam ,że można żyć z 1 osobą przez całe życie i jej nie zdradzać wystarczy nie dopuścić do rutyny w związku i łóżku

Jeśli jest zdrada, to nie mówmy o miłości. Jedno wyklucza drugie. Wybaczyć? Ja to bym nazwała zaślepieniem (naiwnością?), ewentualnie strachem przed samotnością. Nie wyobrażam sobie życia ze świadomością, że robił to z inną, obrzydliwe.

> Jeśli jest zdrada, to nie mówmy o miłości. Jedno
> wyklucza drugie. Wybaczyć? Ja to bym nazwała
> zaślepieniem (naiwnością?), ewentualnie strachem
> przed samotnością. Nie wyobrażam sobie życia ze
> świadomością, że robił to z inną, obrzydliwe.

W moim słowniku nie ma takiego słowa.

a ja mam takiego kolego co zona go zdradzila i ma dziecko... i jak mialos dojsc do chrztu znajomy byl u ksiedza i mowil ze to nie jego a ksiadz do niego ze nalezy wybaczac i zapominac ?!!! chyba cos jest nie tak.... jak sie kocha to sie nie zdradza... mozna byc zagubionym i szukac zrozumienia i wlasciwej drogi ale zeby tak sie ponizyc:/ dla mnie jest to nie do zrozumienia