Temat: Wyrzucanie jedzenia

To zdecydowanie wyrzucić niż się przejeść

Wyrzucam dużo

kupuję a potem zapominam zajrzeć do lodówki

mało kiedy jestem głodna, albo na nic nie mam ochoty a nie ma u mnie opcji jedzenia czegoś na siłę

Wolę stan głodu niż przejedzenia.

Najważniejsze żeby były w domu owoce. 

Przejadanie się to nie, ale zdarza nam się zjeść coś na co nie mamy ochoty, żeby się nie zmarnowało. Najcześniej przed wyjazdem. Wtedy powiedzmy 3 dni wcześniej robię przegląd lodówki i dzielimy się zadaniami kto co musi zjeść, żeby nic nie wyrzucić :). Tak samo po świętach - dojadamy to co mamy, w  kolejność od tego co najszybciej by się zepsuło, a nie w kolejności upodobań. 

Bardzo rzadko coś nam się marnuje, bo obiady zawsze planuję. Robię większe zakupy z dostawą do domu raz na tydzień, potem ewentualnie coś dokupuje. Ale np jak zamawiam kilka rodzajów owoców i warzyw, to potem jak ktoś mi w sklepie te owoce wybrał, to zaczynamy jeść od tych, które najkrócej by wytrzymały lub są najbardziej dojrzałe/miękkie. 

W domu rodzinnym nie pamiętam nawet jednego przypadku, żeby coś się zmarnowało. Przykładowo jak zostaną ziemniaki, to albo są podsmażane na kolację albo jak zostaje dużo po gościach, to na kopytki. Jak zostanie jakiś obiad po gościach, to od razu na świeżo jest wekowany do słoika. Bo tak na codzień to są porcje dostosowane do wszystkich. Jak w lato jest dużo owoców i warzyw, to mama przerabia na przetwory/musy/kompoty/koktajle. Serio, moim zdaniem przez całe życie u rodziców nie widziałam nawet jednego razu, żeby coś się zmarnowało. No po prostu nie jestem w stanie sobie przypomnieć. 

Staram sie nie wyrzucac i raczej mi sie udaje. Zakupy na biezaco, mrozenie, jedzenie tego samego 2 dni z rzedu mi nie przeszkadza, zupy krem czy koktajle prawie wszystko “wchlona”. 
Nigdy jednak nie dopycham, bo sie zmarnuje.

To taki mój mini powód do dumy, że udaje mi się tak wszystko zaplanować, żeby nie wyrzucać. Bardzo rzadko mi się zdarzy, że muszę coś wywalić, i raczej nie dlatego że u mnie za długo leżało, tylko już było nadgnite, a nie było widać na spodzie opakowania. Nie jemy na siłę, ale staram się albo to dojeść na następny posiłek, albo coś jeszcze z tego zrobić. Sporo też zamrażam (to co się da oczywiście, np. z brokułem, tak do sałatki, czy drugiego dania biorę tylko różyczki, resztę tą twardszą zamrażam, jak mi się więcej uzbiera, to dodaję do zupy krem). No i u mnie goście nie marudzą. Po prostu pakuję im bez pytania i tyle. Jak już stoję na przedpokoju z pudełkiem w rękach to biorą (w sensie nie że wciskam komuś na siłę coś czego nie lubi, tylko wiem że moi rodzice, czy przyjaciółka zawsze mówią, żeby nie dawać, bo nie chcą "robić kłopotu i nas objadać", ale jak im się przyszykuje, to chętnie zjedzą). 

Najczesciej udaje mi się tak organizować że nie wyrzucam. Ale jeśli raz na jakiś czas się zdarzy to wywalam. Nie jestem zwolenniczką idei: "Lepiej się pochorować niż by się miało zmarnować".

Jesli zostaje żarcie z jakiejś imprezy (bo tu najczęściej jest nadmiar jedzenia a nie w codziennym gotowaniu) to wciskam wychodzącym na siłę jeśli widzę że nie przejemy. A jeśli mimo wszystko 3 dni później z lodówki patrzy jakaś już podejrzana sałatka to idzie w kosz. Oczywiście co się da zamrozić to mrożę. Nie wszystko się jednak da.

Nie praktykujemy jedzenia "na siłę", albo takiego, którego świeżość budzi wątpliwości. Staram się kupować/gotować akurat, żeby nie wyrzucać. Najwięcej problemów bywa z owocami/warzywami, bo potrafią zapleśnieć dzień po kupieniu. 

albo wyrzucą w domu

Prawie zawsze wyrzucam to co dostaję na wynos, albo keży w zamrażarce 2 lata po czym oczywiście wyrzucam.

Ja niestety mega marnuje jedzenie... ale mam kury które wszystko pochłaniają więc po części mi nie żal... ale tylko troszkę 🤪

Nie ma się czym chwalić moim zdaniem. Jeżeli tak wszystko wyrzucasz to jednak warto by było  popracować nad asertywnością i po prostu nie brać tego jedzenia, bo żal marnować.