Temat: Wykończenie psychiczne studiami a przyszłe życie

Idę teraz kolejno na 3 i 2 rok studiów. Niby niewielki staż, w porównaniu do innych wypowiadających się, ale zdążyłam już doświadczyć na własnej skórze jak to jest, kiedy nie jesteś w stanie ruszyć palcem i masz ochotę wyć, myśląc o tym, że następnego dnia trzeba wstać.

Ale szczerze? Bezpośredni kontakt "z zawodem" od razu podnosił mnie na duchu. Mam tu na myśli zarówno jeden, jak i drugi potencjalny.

nikt nie powie ze jest czy bylo latwo, laczenie kilku ogromnych zadan wymaga - dobrej organizacji, sily, wyrzeczenia sie prywatnego czasu , bo ciagle cos. Badz silna jesli zalezy ci na tym wszystkim czego sie podjelas, a jesli jest za duzo to zrob w czyms przerwe, odloz jakis egzamin na kolejny termin, nic nie rob wbrew sobie i organizmowi, ktory daje ci sygnaly. Z przesilenia stresem mozna dostac powarznych chorob, lacznie z zaburzeniami psychicznymi, zadbaj wiec o jakis odpoczynek.

Nie wydaje Ci się, że problem może leżeć nie w studiach, a Twoim podejściu? Po siedmiu latach (!) studiowania filologii nie powinnaś narzekać na zbyt małą ilość zajęć "uczących" języka. Jeśli nadal odczuwasz braki, lepiej byłoby wyjechać i szlifować język w pracy, w kraju, w którym ludzie posługują się tym językiem. I co to za zapychacze? Też jestem po filologii i nie przypominam sobie niczego takiego, bo ciężko traktować fonetykę, logikę czy filozofię jako przedmiot niepotrzebny na takim kierunku.

przedmioty o których mówisz to PODSTAWA, ja nie mam niestety już takich. Mam np. po raz czwarty literaturę średniowiecza, z której egzamin zdawałam na licencjacie. Zamiast nauki drugiego jezyka, mam np. tłumaczenie obsługi pralki, pomimo tego, że nie jestem na specjalności traduktologicznej. Mam takie smaczki jak włoski polityczny i ekonomiczny, który nie jest adekwatny do moich studiów. Nie wspomnę już o pzedmiotach w języku polskim, aby wyrobić punkty do systemu.

Ale poczekaj, włoski polityczny i ekonomiczny, tłumaczenia tekstów użytkowych to JEST nauka języka. Jakich zajęć Ci brakuje? 

Ja też nie miałam wakacji przez 7 lat (jakoś od trzeciego roku studiów, po aplikację, nawet w święta nie potrafiłam siedzieć bez książki na egzamin), ale nie miałam załamania, bardziej działałam w trybie, że chcę zrobić jeszcze więcej, i tak poszła kolejna magisterka, kolejne języki i jeszcze na to zarobić. Gdybym nie poznała mojego męża po tych siedmiu latach tyrania to pewnie dalej bym tak leciała, a jak mi zaproponował wakacje, to trochę odsapnęłam. I może Tobie też potrzeba, wyjechać, oderwać się i spojrzeć z dystansem :)

Studiujesz dodatkowo politologię i nie chcesz się uczyć włoskiego politycznego i ekonomicznego?

Poza tym nie do końca zrozumiałam, studiujesz już 7 lat jeden kierunek i nie możesz się wyrobić z magisterką? Czyli jak, powtarzasz niezaliczone przedmioty czy miałaś jakąś przerwę? c

Rzuciłam studia przed obroną (praca napisana). Czuję się z tym 20 kg lżej i zapisałam się na studia zaoczne, które bardziej interesują mnie jako hobby niż perspektywa na przyszłość, ale kto wie. Nie ma kierunku, który pozwolił by mi na pracę w wymarzonym zawodzie, więc robię to dla siebie, dla swojego rozwoju i ćwiczenia pamięci. Na studiach dziennych miałam w pewnym momencie trzy pracę i co prawda nie wiem jak ja dawałam sobie z tym rady, ale dziś mogę powiedzieć, że mając 23 lata jestem zadowolona z dotychczasowego doświadczenia i rozwoju kariery zawodowej. 

powiem ci ze moze szkoda, bo zycie czasami kreci sie tak nieprzewidzianie - ja na trzecim roku myslalam rzucic pedagogike, bo wiadomo  jak to jest z tym w PL - ale nie rzucilam bo szkoda mi bylo trzech lat pracy i super dobrych wynikow , no i mnie w zasadzie te tematy bardzo interesowaly. Dokonczylam tak bardzo hobbistycznie, robiac inne jako "wazniejsze" - po 15 latach okazalo sie ze jak wyjechalam do Niemiec to wlasnie ten dyplom pomogl mi w uzyskaniu uznania wyksztalcenia - nigdy bym tego scenariusza wczesniej nie wymyslila.