Temat: Odejście przez bezpłodność

Z jednej strony go rozumiem.
Z drugiej sama jeszcze nie wiem czy będę mogła mieć dzieci ani czy mój narzeczony będzie mógł mieć dzieci - we wstępnych rozmowach na ten temat stwierdziliśmy, że można próbować in vitro albo adopcji. Nie sądzę żebym z takiego powodu mogla odejść choć chciałabym mieć dzieci. 

kazdy ma w zyciu inne priorytety, jesli dla kogos rozmnozenie sie jest takim priorytetem to powinna sie cieszyc, ze pozbyla sie dziada! Mozliwe, ze trafi na kogos dla kogo najwazniejsze bedzie ONA a nie potencjalne dzieci, ktorym najpierw trzeba bedzie wycierac dupe, potem beda krzyczec, ze jej nianawidza a po 20 latach wychowywania i utrzymywania pojda w cholere i beda sie widywac raz na rok albo wcale, serio w zyciu mozna robic naprawde wiele ciekawszych i przyjemniejszych rzeczy

Zauważyłam że ludzie w obliczu wielkich problemów tak łatwo odpuszczają , nie szukają rozwiązań i wolą się rozejść . 

A faktycznie jest bezpłodna?  Nie ma macicy , jajników albo jednego i drugiego? Pojęcie bezpłodności jest bardzo często mylne z niepłodnoscia. Przy bezpłodności szanse na ciążę są zerowe, a przy niepłodności wręcz przeciwnie- tylko trzeba wdrożyć leczenie, monitorować cykle, trzymać dietę i dbać o aktywność fizyczna.

ja mam znajomych, gdzie facet rozwiodl sie z moja kolezanka, bo ta nie wykazywala chęci posiadania dzieci. Ona niby nie chciala ale tez niby mu mówiła, ze urodzi dla niego, on sie miał zajmowac, w efekcie sie nie zdecydowala (wiem, ze miala tez tylozgiecie macicy, to nie wiem, moze tez nie mogla zajsc, co mogło byc jej na reke, w tym okresie juz nie mialysmy kontaktu, nie chciala gadac) Poczul sie pewnie oszukany (a mial parcie na rodzine). 

Pozbyła się dziada, bo ona nie mogła mieć dzieci? Może to on się jej pozbył, bo nie mogła mu dać dziecka. Uważam, że jeżeli kobieta jest bezpłodna, a jednak chciałaby mieć dziecko to powinna rozważyć adopcję. Jeżeli jednak nie chciała mieć w ogóle dzieci to mąż miał prawo od niej odejść. Miał być nieszczęśliwy z nią marząc cały czas o dzieciach?

Pragnienie dziecka było silniejsze niż pragnienie bycia z tą kobietą. Jej mi szkoda, ale jego nie potępiam.

edit.

to znaczy gdybym była nią to bym się czuła zraniona, bo każda kobieta chyba chce wierzyć, że jest najważniejsza a miłość pokona góry, i jak ma się czuć kobieta, która zostaje opuszczona bo nie może mieć dzieci, jak jakaś wybrakowana

ale też jak on chce tego dziecka tak bardzo, to co ma zrobić, zostać i udawać, że jest szczęśliwy

Jest jeszcze in vitro, adopcja, różne metody leczenia, jeżeli osoba bezpłodna nie dopuszcza o siebie takich rozwiązań to rozumiem porzucenie jej, w innym wypadku nie pochwalam. 

Z jednej strony go rozumiem, bo sama chcę mieć w przyszłości dzieci i wiem jak byloby mi ciężko gdyby mój partner ich nie mógł mieć, ale myslę, że gdyby bardzo zależałoby mu na niej to może jednak rozważyliby np adopcję. Mam w rodzinie taki przypadek, małżeństwo po 80 , razem od lat nastoletnich, ona bezpłodna , on całe życie uwielbia dzieci i zawsze chciał mieć, jednak nigdy od niej nie odszedł, kochające się małżeństwo przez tyle lat.