Temat: nazwisko swoje i męża?

Ja wezmę mojego faceta, bo w naszym przypadku dwuczłonowe naprawdę głupio brzmi. 

Nikt tu nie pisał o byciu panią z gminy, szczerze mówiąc żadna chyba nie pisała szczegółowo co robi i jakie ma te osiągnięcia. Ja na pewno nie napiszę i innym też bym nie radziła, bo po co być rozliczanym przez jakieś przypadkowe osoby z forum o odchudzaniu. To żadne autorytety do wyznaczania pułapu osiągnięć potrzebnych do zostania przy swoim nazwisku. Jak się Grażynka z urzędu cieszy ze swojego stanowiska to co ma się nie cieszyć, lepiej ją zdołować i wyśmiać? Niby się tu mówi o niezależności, własnej pracy, bo jak facet kobietę zostawi to musi sama sobie radzić, ale nazwisko po mężu, które zostanie po ewentualnym rozwodzie i które będzie wtedy problemem, którego byśmy nie chcieli już się do tej niezależności nie zalicza.

Przesadzasz. Niech sie cieszy, ja tez mam w pracy  kontakt z roznymi waznymi ludzmi w naszej branży, prezesami, mozna porównac do "pani z gminy" a do głowy by mi nie przyszło, zebym myslala, ze zostawię nazwisko, bo sobie "wypracowalam marke, kojarzą mnie po nazwisku" :D no ale jak ktos chce tak sobie myśleć, bo mu z tym lepiej to czemu nie. 

Zreszta, jak ktos jest dobry w tym co robi, to nawet zmiana imienia i nazwiska mu nie przeszkodzi w sukcesie. 

Nie rozumiem tej "debaty" :D nad tym - dla mnie sprawa jest prosta. Kazdy robi tak jak uwaza. Po co na siłe przekonywac kogos, ze "moja racja jest najwazniejsza, jedyna i słuszna". Jesli mam zyczenie to zostawiam swoje nazwisko, jesli chce - to zmieniam. To kazdego indywidualna decyzja :) Nauczmy sie szanowac zdanie innych ;)

prawdziwe osiągnięcia rozumiem, nie chciałabym się z takimi rozstać, a poza tym to róbta co chceta, jak komuś lepiej to niech sobie VON przed nazwiskiem doda ;P

Męża

tylko swoje bo lubie :-)

tak jak już wyżej napisałam ja bym nazwiska nie zmieniła bo to dla mnie to samo co zmienić imię, ale rozumiem inne kobiety, które zmieniają

z tym "byciem jego kobietą" to mi chodzi o to, że to jest coś jak noszenie obrączki, wiele dziewczyn nie może się doczekać żeby w końcu nałożyć ją na palec (razem z zaręczynowym oczywiście), nareszcie się poczuć żoną, jego żoną - to tylko symboliczne, fizycznie zbędne, a jednak kobiety nie rezygnują z tego

A inne dziewczyny piszą o osiągnięciach, że trzeba mieć nagrodę Nobla bla bla bla, no kurcze, a nie przyswajacie, że jeśli jesteście jakimkolwiek lekarzem, psychologiem, dentystą, krawcową,opiekunką czy kimkolwiek innym to jak zmieniacie nazwisko to jest możliwość, że klient już was nie znajdzie w internecie i kiedy nie będzie mu się chciało szukać to wybierze usługi kogoś innego? Nie chodzi o posiadanie wybitnych osiągnięć ale o to, że jak się jest jakiś czas na rynku, w jakiejkolwiek dziedzinie to nie zmienia się nazwy firmy, a jak nie ma się firmy to taką nazwą jest nazwisko.

W krajach hiszpańskojęzycznych nie można zrezygnować ze swojego nazwiska. Można jedynie dodać nazwisko męża, a i tak nie dzieje się to automatycznie w dniu ślubu. W dokumentach po rozwodzie nadal miałam nazwisko pierwszego męża, do panieńskiego nie wróciłam, bo go szczerze nie lubię. Zresztą wracanie do niego po wielu latach było by dla mnie dziwne, a także niemożliwe bez wizyty w Polsce. Wyszło więc na to, że mam nazwiska byłego i obecnego męża.