Temat: nazwisko swoje i męża?

A propos jednego nazwiska matki i dziecka. Ja i moje dziecko mamy dwa różne nazwiska. Nie jest to żaden problem ani dla mnie, ani dla wszelkiej maści urzędów.

Przyjęłam męża z przyczyn zdroworozsądkowych: jest ładniejsze, moje imię lepiej brzmi z nim niż z panieńskim, nie zawiera polskich znaków (panieńskie tak). Była to tylko moja decyzja, nikt ani z mojej ani z męża rodziny nie zapytał mnie przed ślubem jak się będę nazywać.

Po pierwszym, slubie mialam dwuczlonowe. Mialam jakiestam drobne publikacje pod swoim nazwiskiem, planowalam kariere naukowa, no i jestem jedynaczka wiec jakos tak sie nie chcialam mojego nazwiska pozbywac. 

Teraz planuje przyjac nazwisko meza, mieszkam za granica moje nazwisko jest niewymawialne, jego tutejsze wiec bedzie zdecydowanie latwiej

Uf, dobrze ze zaliczam sie do tej grupy, gdzie mozna zostawic swoje lub miec podwojne :D Mnie sie moje nazwisko podoba, mój - jesli sie uda Nam wytrwac, może przyszly Maz nie ma nic przeciwko zebym miala podwojne. Wiele moich kolezanek lekarek.i nie tylko maja podwojne i nikt im nie robi problemow na poczcie czy w przedszkolu :D

Mam krótkie, mało popularne nazwisko (89 osób je nosi), które nie brzmi typowo polsko więc chciałabym po ewentualnym ślubie zostac przy swoim. Zwłaszcza, że nazwisko mojego partnera średnio mi się podoba, po za tym nie nosi on nazwiska, że tak powiem rodowego, bo jego ojciec nie odziedziczył nazwiska po swoim ojcu. 

Męża, ale dlatego ze jest ładne, moje paskudne i po ojcu, a nie chcę jego nazwiska nosić.

Ale kurde co to za osobiste pytania i z góry zakładanie problemów, które mogą mnie w ogóle nie dotyczyć i mogą nie wystąpić. Jesteśmy z mężem we wszystkich tych sprawach zgodni i nie rozumiem roztrząsania. Nawet gdybym nazwała każde dziecko inaczej to co w tym złego. Mogłoby być fajnie. Ja za to nie rozumiem na siłę dorabiania powodów do przyjmowania nazwiska męża i tłumaczenie jakimiś zaświadczeniami i problemami na lotnisku. Jak ktoś przyjął i tak chciał to ok, ale te wszędzie powtarzane slogany nie są potrzebne żeby po prostu sobie przyjąć nazwisko męża, bo się tak chciało albo mąż chciał. A już żeby vitalijki decydowały od kiedy można zostawać przy swoim i za jakie osiągnięcia?  Facet może nie mieć żadnych osiągnięć i ma prawo żądać przyjęcia od żony jego nazwiska, ale kobieta żeby to zrobić musi mieć nie mniej niż Nobla? Ale jak kobieta jest kurą domową i w małżeństwie jest tradycyjny podział obowiązków on pracuje ona zajmuje się domem to kobieta jest nazywana zależnym od faceta pasożytem bez ambicji.

Są lepsze sposoby i bardziej pociągające na czucie się czyjąś kobietą niż przejmowanie nazwiska na papierze. 

roogirl jesli uwazalas to pytanie za zbyt osobiste to przeciez nie musialas odpisywac a pytalam z ciekawości

A co do Nobla , no nie o to chodzi, jak ktos chce zostac przy swoim bo tak, to jego sprawa, zresztą w usc pytaja o to, wiec przymusu nie ma, ale jak ktos podaje powód, bo jest pania z gminy o takim i takim nazwisku, wiec nie zmieni tylko dlatego, to jest to śmieszne :D

ja nie zmienie nazwiska, bo po moim pokoleniu zniknie w ogole z Polski. szkoda jakos

Jak sie nie wybierasz sama za granice z dziecmi, to nie ma problemu. Ja musialam latac z zaswiadczeniem od meza, ze sie zgadza na podroz z dziecmi plus aktem slubu lub urodzenia dzieci. Tylko, ze moje dzieci maja inne obywatelstwo i to troche pogmatwane ogolnie