Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pierwsze 89,5km. Moje wymiary. Moje problemy.

Wpis w "międzyczasie". Moje pomiary na dziś (20 dzień nowego stylu życia) prezentują się tak:

Talia: 73
Biodra: 95
Udo wysoko: 55
Udo nisko: 50
Łydka: 37
Brzuch: 83
Bic: 27 

Waga stoi w miejscu od samego początku, więc może będę się chociaż pocieszać pomiarami... Jakieś małe minusowe efekty już są, ale nic, z czego mogłabym być naprawdę dumna.

Nie lubię takich wieczorów jak ten. Podświadomie się czymś stresuję, sama nie wiem czym...czuję taki dziwny niepokój, niepewność... Jestem słaba. Wiem to od zawsze. Zawsze boję się nowych kroków, własnych słabości, tego że nie podołam i się załamię. Rzucam się właśnie na głęboką, życiową wodę, stawiam wszystko na jedną kartę i mam tyle lęków, tyle niepewności... Nie znoszę w sobie tego, że często sama nie wiem czego chcę.
Wiecie czego jeszcze nie znoszę? ( o ile w ogóle ktoś to czyta ). Tego, jak postrzegają mnie ludzie. Momentami chce mi się z tego śmiać, ale dziś po prostu jest mi jakoś przykro. Pierwsze wrażenie jakie robię na ludziach? Jestem pewna siebie, niemiła, może zarozumiała, przy kasie... Żadna z tych rzeczy nie jest prawdą. Jestem absolutnie niepewna siebie, właściwie zakompleksiona, za to miła zawsze i aż za często, bo to wpływa na mój brak asertywności... Nie jestem zarozumiała, bo nie uważam się za kogoś, kto mógłby być autorytetem. No i nie jestem przy kasie - to śmieszyło mnie zawsze najbardziej. Po prostu dobrze grzebie w ciucholandach i umiem oszczędzać. Tyle. Najchętniej pokazałabym to wszystkim tym, którzy wyrabiają opinię na mój temat, zanim mnie poznają.

***
PODSUMOWANIE KILOMETRÓW W TYM MIESIĄCU:

ROWER: 7+5+6+5+5+10+9= 47km
BIEGANIE: 4+9+2+8+4+5+3+4,5+3= 42,5km
ŁĄCZNIE: 89,5 km

Jestem z siebie dumna! Przez ostatni rok nie zrobiłam nawet 1/10 tego!