Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Keto dzień 51

Wreszcie troszkę cieplej, no przynajmniej nie ma wiatru. Zaliczyłam więc troszkę ruchu. 

Były czasy gdy biegałam dużo, szybko, bardzo intensywnie. Zawody, treningi, przekraczanie kolejnych własnych ograniczeń. Kontuzje. Ambicje nie zawsze zdrowe. Zaburzenia odżywiania w związku z tym... ech... stare dzieje. 

Od pewnego czasu próbuję zrywami wracać do biegania, ale straciłam serce do tego. Owszem, wciąż lubię się zmęczyć. Wybieram jednak rower, łażenie po górach, leśne kąpiele. Z biegania zostały mi marszobiegi, które przynoszą jakieś miłe wspomnienia. I okey. To jest naprawdę okey. Wystarczy. 

Dziś pyknęłam ponad 10 km marszobiegu. Na keto bardzo szybko tętno skacze mi w kosmos więc te interwały biegu są krótsze niż marszu. Może kiedyś się to zmieni, kto wie. Na razie staram się nie biegać na wysokim tętnie. Szkoda serca i żal się zalewać kortyzolem. To nie pomaga ogarniać ani emocji ani wagi.

I jedzonko:

a na obiadek pieczarki zapiekane (serio, są tam pod serem 😁)