Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
20121119

Dziękuję za zainteresowanie, dziewczynom podpisanym w komentarzach.

Jestem po wczorajszej wizycie w szpitalu....boszzz, nie mogę dojść do siebie. Sytuacja jest kiepska. oprócz zdrowia dochodzą inne problemy z ciotką, cóż narobiła całą masę długów a teraz , kiedy jest w szpitalu sprawa się sypnęła. Moi rodzice próbują to wszystko poodkręcać, pospłacać. Wszyscy na granicy nerwów, zwłaszcza mój ojciec, zresztą mama ma do niej taki żal, że nie wiem czy kiedykolwiek wyciagnie do niej rękę, gdy wyzdrowieje. A ciotka? Jest mi bliska, bo nie miala swoich dzieci i poświęciła mi się, kiedy nie chciałam chodzić do przedszkola i mieszkałam u dziadków. Stąd z jednej  strony jest mi strasznie przykro, z drugiej strony też mam żal do niej o to całe zamieszanie.  Ciotka leży, stan jest ciężki, bo i białaczka, i anemia i dodatkowo po lekach przyplatała się grzybica przewodu pokarmowego i jamy ustnej. Jedzenie sprawia jej ból, moja matka się wścieka, że ona nie je, że się zgrywa....mówię wam masakra. A ja ciągle widzę te jej przerażone, wielkie oczy w szpitalnym łóżku i płakać mi się chce...Dodatkowo traci kontakt z rzeczywistością, zapomina gdzie jest, jaki dzień....lekarze nie wiedzą co jest... Wenflony w nogach, w rękach, cewnik...."Cierpienie uszlachetnia" - doopa jasiu, cierpienie robi z ciebie roślinę zdaną na łaskę i niełaskę innych. I te pielęgniarki - damy, jak je o cokolwiek poprosisz to robią wielkie oczy "no ale jak to...my?". Aż musiałam jedną zrypać i dopiero zaczęła normalnie gadać. "no ale wszyscy państwo nie wejdą" wypowiedziane podniesionym tonem ze zdziwieniem w gosie, że jak to!!! Qrwa, jestem tam pierwszy raz ! Prosze mi powiedzieć jasno i wyraźnie : wchodzić po 2 osoby, założyc fartuch i max 15 minut. No ale nie, trzeba focha zarzucić, że rodzina śmie czegoś chcieć.  Służba zdrowia....życzę im tego samego, co my teraz przechodzimy, choć wiem, że  to co daję wróci do mnie. Szacunek należy się wszystkim, i chorym z grubym portfelem, i chorym, których jedynym majątkiem są stare kapcie i 20 zł. w portfelu !

Z dietą bedzie różnie, chyba zejdzie na dalszy plan, spinam się ale przychodzi moment i....pożeram słonia ! Tak chyba reaguję na stres. Ale nie dam się, będę walczyć, żeby patrząc w lustro nie wiedzieć wieloryba.

Dziś zjadłam i zjem :

I - 2 kromki chleba orkiszowego z pasztetem z kurczaka, kawa (mało fantazyjnie, zaspałam!)

II - twarożek z pomidorkami cherry, jabłko

lunch - rosół - kubeczek, zupa kalafiorowa

obiad - 2 łyżki ryżu, gulasz z chudego mięsa, kawa

kolacja - jajko na miękko, plaster sera, warzywa

Ruch - coś tam się poruszam, jak załatwię wszystko na czas to nawet Chodakowska pójdzie na tapetę, jak nie - stepper.

Poza tym widziałam naszego ex prezesa obściskujacego się z pewną damą z technicznego. W podziękowaniu od administracji dostanie skórzane etui na dokumenty (owa dama zakupiła bez konsultacji  z resztą). Narazie nikt nic nie wie, co dalej!!!