Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
23.11.2009r. pon. czas rozstania

Nigdy tak się nie czułam... Kilka dni tem odkryłam że ma drugi nr gg, a wczoraj jakaś dziewczyna do niego napisała smsa, przeczytałam, a potem całą skrzynkę odbiorczą i nadawczą, nazywał ją "malutka", był sms o treści "Chcę się z nią rozstać", "Ja z tobą będę". A ona jemu smsa "Zostaw ją bo psychicznie nie wytrzymasz". CO ja miałam myśleć? Serce biło mi jak oszalałe, czułam jak robi mi się słabo, nie wiedziałam co mam robić, było mi obojętne czy mnie przyłapie że patrzę w jego telefon, tak zresztą byłoby łatwiej, nie musiałabym mówić mu o co chodzi... I On wypominał mi że jestem jakaś wredna, dziwna i nie można mi nic powiedzieć... A jak miałam się zachowywać? Udawać że wszystko ok, skakać pod sufit i patrzeć w niego jak w obrazek... Te czasy minęł...

 Czuję się oszukiwana i mam ogromny żal do Niego... Wczoraj wieczorem poprosiłam by mnie odwiózł do domu jeśli może i o nic nie pytał, bo nie chcę płakać, miałam Go dość! Tego oszukiwania... On odrazu z wielkim smutkiem: "Co jest? To przeze mnie?" i chciał mnie przytulić, nie chciałam! Powiedziałam "Zostaw mnie" i nie mogłam utrzymać łez... Nie odwiózł mnie, bo twierdził, że wtedy wogóle sobie pójdę. Może i miał rację... ALe tak nie chciałąm tam zostać, spać przy Nim i żeby mnie dotykał. Płakał... mówił zebym Go nie zostawiała, że On mnie nie zdradza, pytał dlaczego tak źle o Nim myślę... A to moje podejrzenia, może i fizycznie nie zdradził ale szuka kontaktu z innymi koietami. Sam powiedział, że tamtą zna, że jej się zwierza, ze ma więcej takich koleżanek, ze między nami jest źle od powrotu z Hol., że nie chce się kłócić, że załamie sie psychicznie jeśli Go zostawię. Pierścionek zaręczynowy też bym oddała, ale dam mu jeszcze szansę, bo jednak  nie jest mi obojętny, gdyby tak było, nie doświadczyłabym taiego bólu, zazdrości, zalu i płaczu.

On mówił, a ja chciałam stamtąd wyjść! Nie słuchać Go,

wyjść przed siebie i dać upust łzom...