Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
no to zaczynamy 2020 :)

Witam w 2020 :)

U mnie wczoraj zakończył się oficjalnie połóg , minęło 8 tygodni od kiedy OLI jest z nami. Początek roku była bardzo ciężka dla mnie , ucierpiała głowa a dokładniej psychika . Nie cieszyłam się z powodu nowego roku , bardziej mnie przygnębił bo znowu jestem w punkcie ,,0". Tyle lat starania , ćwiczeń , biegania , walczenia ze słabościami a tu 9 miesięcy ciąży , połóg i jestem oto JA ... Z nadwagą , tłuszczem 34% i wiekiem metabolicznym 46 lat . Taki miałam nastrój i nic mi się nie chciało ... I tak mijał 1,2,3,4 styczeń w zupełnej rozpierdolce psychicznej i motywacyjnej ... A jeszcze mój kręgosłup który ciągle boli przy chodzeniu dodawał kolejnego doła .... I tak dotrwałam do 5.01 ...

A w niedzielę rano   usłyszałam od mojego faceta że idziemy na spacer , on z wózkiem a ja mam ubrać buty biegowe i się poruszać bo juz przynudzam a na dodatek mogłabym wreszcie zgubić te parę kg bo tylko się żalę a nic nie robię :)On sam wyszedł na pierwszy trening dwa dni wcześniej bo tez się zapuścił przez ostatnie tygodnie ,więc  mu się uruchomił tryb fitlive :) Nie ma to jak ochrzan od byłego trenera :) Tak tez zrobiliśmy , on na spacer ja na bieg . Przyznam się szczerzę że ledwo wcisnęłam się w swoje legii , po drugie wyglądam w nich jakby miały zaraz pęknąć  ale nowych nie będę kupować bo mam zamiar się w nie zmieścić 

To było ciężkie i powolne 3 km ale udało się je zrealizować choć przyznam że łatwiej mi się biegało w ciąży . Byłam zryta jak koń po westernie , dosłownie .

Mimo zmęczenia uśmiechnięta wróciłam do domu i poszłam za ciosem . Rozłożyłam matę i zrobiłam 30 minut treningu stabilizacji z rozciąganiem . A że się juz nakręciłam na ruch to po wszystkim wyskoczyła na basen zostawiając faceta przy garach . 30 minut pływanie i nagle poczułam że moje ciało ma gdzieś tam pod tłuszczem jakieś mięśnie :)

Największym szokiem był jednek poranek następnego dnia . Wstałam i po chwili się zorientowałam że nie boli mnie lędźwiowy i mogę się swobodnie poruszać . Nie oznacza to że odwołam wizytę u fizjoterapeuty ale dało mi nadzieję że jeszcze pobiegnę kiedys maraton bo już miałam bardzo czarne myśli . Pojechaliśmy na spacer do Łazienek Królewskich i od razu na imprezę biegową , miałam tylko kibicować ale jak Moj skończył swój trening zamieniliśmy się i sama tez pobawiłam się w podbiegi. Jak mi tego brakowało nawet sobie nie wyobrażacie :)

Ten rok zaczynam z wagą wyższą o 6 kg niż rok temu . Koniecznie muszę popracować nad jedzeniem i piciem wody - to są priorytety . Jak nie od dziś wiadomo że brzuch i wagę robimy w kuchni . Postaram się oczyścić swoje menu z niektórych produktów , dodać więcej wody i zrobię wyzwanie 30 dni bez cukru. Jak chodzi o ćwiczenia nadal będę się wyginać na macie , pomalutku truchtać i chodzić na basen . Dopiero po wizycie kontrolnej u lekarza , fizjoterapeuty i badaniu dna miednicy rozpiszę sobie trening właściwy , oczywiście jak  dostanę zielone światło 

Plany na ten rok :

-zadbać o swoje zdrowie 

- wrócić do sylwetki z przed ciąży 

- wrócić do biegania długich dystansów 

- pracować nad swoim bałaganiarstwem !!!

- spędzać czas z dziećmi 

-wystartować w triatlonie i jednym biegu górskim 

- być szczęśliwą kobietą 

Uciekam bo piszę ten wpis od 9  Niestety Olimpia nie chce dać mi skończyć ...

Zamelduję się po weekendzie 

Pozdrawiam