Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nawet zachorować nie można

Cały poprzedni tydzień zmagałam się z nasilającym się przeziębieniem. Udało mi się dopracować do piątku. W piątek po południu przygotowałam jeszcze imprezę imieninową mojego taty a wczoraj myślałam, że najzwyczajniej w świecie się wykończę. Tak mnie zwaliło z nóg, że pół dnia chodziłam nieprzytomna, zużyłam 2 rolki papieru toaletowego (do nosa bo chusteczki się skończyły). Dzisiaj jest trochę lepiej, ale do całkowitego wyzdrowienia to mi oczywiście jeszcze daleko. Rzecz jasna pochorować w spokoju nie można, bo bachory jak do szkoły nie idą to małpiego rozumu dostają. U nas jeszcze zima w pełni, więc nawet nie ma ich jak na podwórko wygonić. Mąż też jakoś się nie garnie żeby mnie w chorobie pielęgnować. Do dupy to wszystko. Na dodatek zamiast schudnąć przytyłam 1,5 kilo i to mnie najbardziej wkurza. Pocieszam się, że post idzie i jak się wyrzeknę słodkiego i chleba, to może do świąt coś mi się uda zrzucić.

Zazdroszczę tym, u których już wiosna. Do nas to chyba dopiero w kwietniu zawita.