Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
niewierzący niech uwierzą :))))

Niemal za każdym razem kiedy rozpoczynam bieganie uderza mnie wspomnienie mnie samej z przed paru miesięcy. Niestety o tym jakim byłam hipopotamem juz zapomniałam - niestety bo chyba czasem nie doceniam tego co już osiągnęłam. Ale oprócz tego zadziwia mnie jak bardzo dzisiaj nie wyobrażam sobie życia bez biegania, pływania , jazdy na rowerze itp. Jestem przekonana ,że jak w przyszłym miesiącu zacznę chodzić na siłownię to tez żyć bez tego nie będe mogła :) I zadziwia mnie za każdym razem ile człowiek sam sobie może dać radości tylko tym że ruszył dupę z kanapy!!! No jakoś teraz nie biegam po te 10 km...tylko 7km ,ale cały czas mam w pamięci euforię po przebiegnięciu moich pierwszych 10 km. i pomyśleć ,że postanowiłam przebiec te 10 km bo myślałam ,że Tazik przebiegła już 12 km....jakoś nie doczytałam - bo w tedy chodziło jej o 7 :)))) A najśmieszniejsze jest to ,że ja się pół życia zarzekałam że nigdy nie będe biegać. Że tego nie lubie, że to głupie...doprawdy nawet teraz się uśmiecham do monitora :) Szydziłam z tego co nieco bo po prostu nie spróbowałam. Nie mam pojęcia do dziś jakim cudem się do tego przekonałam. Oczywiście nie bez winy :) są tutaj Vitalijki ( Tazik , MatgotG - bardzo dziekuję). Ale mimo wszystko to był tylko zapłon...co było lontem? Naprawde nie wiem. Początki jak w każdej dziedzinie nie były w cale łatwe. Przy pierwszym marszobiegu wypluwałam płuca...trochę z powodu złej techniki...trochę z powodu braku kondycji. Jakimś cudem nie zrezygnowałam. Jeszcze pamiętam jak się tu chwaliłam pierwszym poważniejszym marszobiegiem ,kiedy w sumie naliczyłam biegu 45 min...z tymi zbawczymi przerwami na marsz :)

Dlaczego się to wszystko udaje? Nadal nie wiem :) Dlaczego potrafię kontrolować obżarstwo...dlaczego piję bezwiednie wodę - litrami :) ... dlaczego biegam!!...dlaczego nie marze o kotletach i frytkach.... bo tak sobie postanowiłam! Bo nie chcę już nigdy odkrywać ze zdziwieniam za małych spodni. Bo nie chcę skupiać w lustrze wzroku wyłącznie na twarzy - bo reszta się do patrzenia nie nadaje. Bo chcę w końcu śmiało wyginać ciało z mężem :))) A naprawdę jest tylko i wyłącznie kwestia decyzji...i odrobiny czasu :)))) No może troszkę więcej niż odrobina...ale jednak to tylko czas!!! Zatem kokodżambo i do przodu...niech puchną z zazdrości...niech się dziwią ,że odmawiam ciata ,frytków, chipsów i całych wagonów frykasów naj niezdrowszych. Ja już jestem fit na maxa...troszkę tylko jeszcze tego na maxa nie widać :))) Dżizas idę coś zrobić bo sie nakręciłam :))))