Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
JESTEM PRZERAŻONA !!!

Trzymam kciuki bardzo mocno! :*

właśnie nasza szara rzeczywistość prędzej czy później nas dopada ale my sie nie damy walcz o swoje a dopniesz celu jestem tego pewna i trzymam kciuki buziaczki :*

Mysle,ze uda Ci sie znalesc jakies zajecie,slusznie napisala poprzedniczka ,ze Pan Bog pomaga w trudnych chwilach tylko nalezy Go poprosic.Dla mnie najlepszym rozwiazaniem zawsze bylo pojscie do kosciola.Pozdrawiam i zycze szybkiego rozwiazania problemu

bo ja też od paru tygodni szukam nowej pracy, w starej się tak wszystko chrzani że psychicznie się wykańczam... pozdrawiam i życzę szczęścia!

na pewno znajdziecie lepszą pracę. Nie ma co panikowac na zapas, bo się wrzodów nabawisz:)Pozdrawiam

proponuje podzownic po jakis callcenter, o ile jestes wygadana, tam bardzo czesto są miejsca pracy ;) a praca kazda dobra zeby tylko sie ratowac, wiec moze i ty spróbuj... wiadomo ze 3 tys zarabiac nie bedziesz, ale mysle ze jeżeli taka sytuacja to i 1500 nie jest złe.

Póki co złapcie cokolwiek, na pewno coś się znajdzie dla studentów, chociażby jakaś infolinia. Pieniądze nieduże, ale pomogą przetrwać. A potem znajdzie się coś lepszego. Dacie rade.

O rany, rzeczywiście ciężka sytuacja :( Współczuję:( Trzymaj się Kochana, wszystko się jakoś ułoży!!

Strasznie mi przykro.. wiesz, jak to ludzie mawiają, "gdy Pan Bóg zamyka drzwi, otwiera okno", a więc zawsze jest jakieś wyjście... Sama wiec jak to jest, z moim M. mieszkaliśmy w Eire, nagle z dnia na dzień jego firma upadła, a moja pensja nie wystarczała na zobowiązania, trzeba było żyć z oszczędności. Rodzice zostali w Polsce, więc tak na prawdę byliśmy zdani sami na siebie. I tak to trwało prawie pół roku. Wysyłanie CV, chodzenie po firmach, ale kryzys spowodował, że nagle wszystko się skończyło. I wtedy zaczęliśmy szukać innych możliwości. I udało się, co prawda znalazł pracę w firmie irlandzkiej, ale oczekiwali od niego, że wrócimy do Polski. I w Polsce będzie prowadził ich nową filię. Ile ja łez wylałam, tak bardzo nie chciałam wracać do Polski. A teraz? Teraz uważam, że powrót do Polski był tym czego podświadomie chciałam od dawna :-) i już nie chciałabym stąd wyjeżdżać... echh. Trzymam kciuki i życzę powodzenia w poszukiwaniach. Pozdrawiam cieplutko.

Sytuacji nie zazdroszczę, tymbardziej że jak mówiłaś cięzko z Twoją pracą bo masz zajęcia codziennie na uczelni. Kochana nie znam się na prawie pracy, ale Paskudniak powinien otrzymać 3-mies odprawę? Jeśli tak rozbijcie sobie te pieniązki jak tylko się da... dla pocieszenia Ci powiem, że my mieliśmy w tym roku takie miesiące kiedy na jedzenia na cały miesiąc było 300zł nie mówię ile na opłaty bo wiadomo ze reszta wypłaty... W sumie ostatnio co chwilkę mam sytuację ze więcej niż 300zł nie mogę przeznaczyć na zakupy w tym i podpaski i mydło i chleb... Jest cięzko, ale nauczyło mnie to coś... Kochana nie chcę Was dołować ale w moim odczuciu o pracę teraz szczególnie trudno! Naprawdę masakra... sama widzisz po sobie... Tymbardziej ze paskudniak był kierownikiem... i teraz chcac nie chcąc będzie musiał pracowac szeregowo oraz czego nie życzę za mniejsze pieniążki... Eh... Mam nadzieję ze Twoj spacer po biurowcach dał jakies owoce... I jeszcze jedno... jeśli czujesz ze masz nóż na gardle udaj się do jakiejś agencji pracy tymczasowej: prace zlecone to zawsze jakieś kilka złotych na życie... Pisz o każdej porze dnia i nocy.

Widze ze obie sobie robimy wedrowki po biurowcach w poszukiwaniu pracy. Ehhh, nawet nie musisz mowic jak jest ciezko bo wiem z doswiadczenia. Ciekawe co nas dalej czeka...

O w mordę... Czemu to tak wszystko się wali, co?... U mnie też coś nie halo ostatnio... I sama nie wiem, czy bym wolała tak wszystko na raz, ale raz jeden, czy tak po kolei...

bedzie dobrze! zycie potrafi zaskakiwac!! nawet pozytywnie!! trzymam kciuki!!

mam nadzieję że wszystko się ułoży ;)

Jestem w podobnej sytuacji... Także za 2 tygodnie będę bez pracy, i nie wiem czy uda mi się jakąś znaleźć. Jest trudno. Mam o tyle dobrze, że mieszkam u rodziców, więc zawsze mam do kogo się zwrócić o pomoc. Nie poddawaj się! Powodzenia

... mimo wszystko! Trzymam kciuki za spacer po biurowcach!! Dzięki za wsparcie:)

bo sytuacja faktycznie fatalna.

bedzie dobrze, nie martw sie! napewno cos znajdziecie dla siebie, trzymam kciuki :)

Oj, glowa do góry- kto szuka, ten znajdzie! Grunt to się nie łamać i szukać. Paskudniak ma teraz półtora miesiąca na poszukanie innego zajęcia ;) Będzie dobrze. Kiedyś na pewno! ;) Buźka :*

spokojnie. życie samo pisze scenariusze, i nie robi tego bez przyczyny. na pewno sobie poradzicie i czegoś się dzięki temu nauczycie:)) trzymam kciuki, żeby się udało;*