Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
18.

Nie chudnę. Spadek wagi jest dla mnie ogromną motywacją, a tu nic... Ciągle nic. W dodatku w sobotę (o zgrozo!) studniówka. W sobotę fryzjer... Umaluję się chyba sama, nawet nie wiem, ile to kosztuje i czy się opłaca... Jak myslicie? I tak musiałabym iść do sklepu po kosmetyki, bo na co dzień używam tuszu do rzęs, ewentualnie trochę pudru. A tu jakieś podkłady, korektory, kredki, eyelinery... Nie znam się na tym. 

Fizyka mnie przerasta.

Mimo to jestem z siebie dumna, bo oprócz nadprogramowej kanapki z plasterkiem sera i pomidorem (zjadłam 3, a nie dwie, ale myślę, że to nie zbrodnia - chleb razowy zawsze spoko) - przynajmniej to nie żaden baton czy czekolada... Jak się nie dać? Jak ruszyć wagę? Nie jestem w stanie tyle ćwiczyć, maturalna klasa wymaga ogromnej ilości czasu na wszystko, bo każdy z nauczycieli uważa, że ich przedmiot jest ważny, zamiast odpuścić.

Znowu pokłóciłam się z mamą. To nie była czysta kłótnia... Chodziło oczywiście o mój zły nałóg nr 2 - obgryzanie paznokci, taka reakcja na stres... Mama skomentowała, ja krzyknęłam. Poszła do pracy, nie odezwałyśmy się do siebie. Ech...