Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Z innej beczki :)

Pracowalam troche z dzieciaczkami z domu dziecka. Sa przekochane!! pewnie maja problemy ale to wynika z tego ze w domu dziecka jest ich duza grupa a pan do opieki za malo zeby zajac sie indywidualnie kazdym maluchem. Ale jak znajda kochajaca rodzine problemy sa do rozwiazania :) Im wystarczy troche milosci i juz im lepiej :) Co do wakacji: mam 2 dzieci i jezdzimy na wakacje :) i jest super- trzeba sie nacwiczyc bo codziennie w ruchu (czyli mozesz zapomniec o leniwych wakacjach ale nie o wakacjach wogole) . Zycze pomyslnych przemyslen :))) Pozdrawiam bardzo serdecznie :)))

Decyzja należy do Ciebie,ale już za samą gotowość żeby przygarnąć dwójkę dzieciaczków-podziwiam.Masz wielkie serce i ogrom miłości do zaoferowania.

na wczasy zapraszam do mnie, moje dziewczynki sie ucieszą kolejną parką do zabawy! Ubranek dla dziewczynki ci u mnie dostatek... ale decyzja nadal należy do was!

twarz nie mogli by to zostawić jednego h (lub ch) w polskiej ortografi aż mi w głowie huczy od tego "rozchukania" a jeśli chodzi o metrykę to nie bardzo wierzę, że to moja hihihi.

no i mogę skombinować trochę ciuszków jak już będę znała potrzebne rozmiary :)))

wszelkie racjonalne argumenty... no cóż musiałbym przepisać to wszystko co wcześniej dziewczyny napisały ale napiszę tylko jedno gdzieś w głębi duszy czuję, że jesteś na tak i dodam tylko, ze moje serce wyje WEŹCIE ICH. I jeszcze jedno - w twoim wieku zajmowałam się taką rozchukaną czterolatką - wspaniałe uczucie a teraz ma tych latek osiem i nadal jest cudownie... a stracone wczasy i nowy samochód - ????? to tylko dobra materiałne.

Ale fajna musi być taka parka:))) a jednocześnie ogromna odpowiedzialność...z drugiej strony, chyba łatwiej dzieciom przyzwyczaić się do nowego miejsca i nowej sytuacji gdy są razem....prócz waszego wsparcia, będą miały siebie i dzięki temu szybciej się zaaklimatyzują....tak mi się wydaje...i wiesz Mariolu myślę, że wiek w jakim są te dzieciaczki to taki najlepszy z możliwych, one już wiele rozumieją, ale jednocześnie to co złe je spotkało mogą jeszcze zapomnieć...większość ich wspomnień, z wczesnego dzieciństwa, jak nie wszystkie, związanych będzie z Wami...Trzymam kciuki za dzieciaczki i za Was:)))

madrzy ludzie-"tylko spokoj nas uratuje"...wiec spokojnie!a ze glowa boli, to wcale sie nie dziwie...sama gdy mam metlik w glowie, to od razu placze ze boli...trzymaj sie!

dzieki za info w sprawie konkursu vitalii, ja mimo najszczerszych checi nie kwalifikuje sie do tego, z jednego prostego powodu-nigdy nie bylam na zadnej diecie Vitalii...a jesli chodzi o Twoj dylemat z adopcja, to mysle, ze nikt tutaj nie odwazy sie na wskazanie Ci wlasciwej drogi...to bardzo bardzo zawily problem, ja nawet nie probuje na ten temat "wymadrzac sie"...nie mniej jednak bardzo Cie podziwiam juz za sam fakt ze zdecydowaliscie sie na adopcje...napewno podejmiecie sluszna decyzje!pozdrawiam!

to bardzo trudna decyzja i nie powinna byc pochopna. Najwazniejsza w zyciu dzieci jest miłość i poczucie bezpieczeństwa, rzeczy materialne to sprawa drugoplanowa ale niezmiernie ważna. Na dzisiaj 9m pokoik wystarczy a jak zaczną dorastac nie wiem ja mam dwóch chlopaków i w 4 mieścimy sie w 46m mieszkanku na wszystko moze cię nie będzie stać ale co to znaczy wszystko?

serce mi się kroi jak wiem, ze jest dwójka takich maluchów i przez to, że są rodzeństwem zmniejszają się ich szanse na adopcje. Wydaje mi sie, że juz bym ich brała, ale masz rację. To poważna decyzja, bo bierze się ich na całe życie. Ale wiedz też, że dzięki temu, że są rodzeństwem to i tobie bedzie łatwiej ich wychowywać! Będą miały wsparcie w sobie a to bardzo wiele dla takich maluchów.Finanse, kurcze! To bardzo ważna sprawa! Nie wiem jak to wygląda od strony np opieki społecznej (u nas płacą np za obiady w przedszkolu takim maluchom). Czy nasze państwo wspiera rodziny adoptujące dwójkę dzieci? Myślę, że żadna z nas nie da ci odpowiedzi co zrobić. Musicie z mężem podjąć tą decyzję. Ja o adopcji myślałam już dawno, ale teraz przy trójce własnych maluchów sprawa przycichła. Mówiliśmy sobie z mężem, że wrócimy do tej rozmowy za dwa, trzy lata. I muszę przyznać, że finanse odgrywają w tym wszystkim ważną rolę. Serce mi sie tu wydziera , żeby ci powiedzieć: WEź ICH! Będę z niecierpliwością zaglądała po dalsze informacje!!