Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jest jest mamy iskierkę nadziei

Witam piękne

Boje się że mój entuzjazm jest przedwczesny

ale wierze że się uda

znaleźliśmy lekarza dla taty który jest chętny podjąć probe leczenia taty.

Najpierw musi zostać zakwalifikowany do zabiegu

jutro brat jedzie go zapisać na wizytę na której lekarz podejmie decyzje co do zabiegu

Mam nadzieje że się uda 

i będę mogła nacieszyć się tatą jeszcze przez jakiś czas

Jakoś nie dopuszczam do siebie myśli że może go nie być....

Budowa stanęła w martwym punkcie na chwile obecną wiem że jeśli stanie się coś tacie 

to raczej budowy w cale nie będzie

mojego wymarzonego własnego konta

Może teraz bardziej optymistycznie:

dietę trzymam, słodyczy 0 ( nie licząc kawałeczka weselnego tortu)

żadnych fast foodów, śmieciowego żarcia

nawet planuje codziennie jeździć z dzieckiem na przejażdżki

A no właśnie jakby tego wszystkiego było mało to mój 1,5 roczny syn urządził bunt!

Odkąd tata jest w domu zajmuję dużą część mojego czasu bo trzeba pilnować żeby coś zjadł,wziął leki, pogadać z nim czy jeździć po lekarzach

dodatkowo tata jako wychowany całe życie na wsi miał kury, króliki

pomidory, ogórki , fasolki

więc trzeba w okół nich tez zrobić...

więc moje dziecię od tygodnia jest nie do wytrzymania 

robi wszystko na złość żeby tylko zwrócić na niego uwagę

wiem że czuję się zaniedbany przez mamę 

ale ja też się nie rozdwoję....

Uciekam pracować