Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień pracy.

Superwizja pracy socjalnej to szczególny, wieloaspektowy ogląd pracy służący rozwiązaniu trudności merytorycznych i emocjonalnych związanych z wykonywaniem pracy. To dwustronny proces pomagający poszerzać świadomość, rozwijać umiejętności, osiągać lepsze wyniki, działać poprzez rzetelną ocenę, omówienie problemów, ukierunkowaną praktykę i sprzężenie zwrotne (feedback). Warunkiem powodzenia tak zaplanowanego przedsięwzięcia jest zgoda uczestników superwizji na ujawnienie swoich doświadczeń w pracy z ludźmi i na ich analizę. Celem superwizji pracy socjalnej jest poprawa jakości pracy pracowników merytorycznych, zwiększenie skuteczności pracy z rodziną, a co za tym idzie — polepszenie dobrostanu klientów i zwiększenie zadowolenia z wykonywanej pracy. Analizują własną pracę z klientem w gronie innych specjalistów. Mogą opracować dobry, uporządkowany plan pracy z rodziną korzystając z doświadczeń uczestników sesji; Mają szerszy wgląd we własne emocje związane z pracą i potrafią je konstruktywnie wykorzystać w dalszej pracy; Doświadczają wsparcia grupy osób podobnie zainteresowanych rozwojem własnym; Uczą się nowych rozwiązań, metod, pozytywnych wzorców pracy z klientem; Mogą wyjaśnić własne dylematy etyczne pojawiające się w pracy z rodziną; Koncentrują się na kliencie, jego rodzinie i rozwiązaniach.

Kto chce, ten skorzysta. Trudność polega na tym, że rozpatruje się trudne sprawy, z którymi do końca nie można sobie poradzić, a więc trzeba się przyznać do własnej niemocy. Tu dużo zależy od grupy i psychologa, który prowadzi zajęcia ...*-*

Cieszę się każdym takim dniem. *-*