Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
DWUCYFRÓWKA !!!

Dzisiejszy tydzień rozpoczął się dla mnie miłą (co prawda spodziewaną) niespodzianką. Moja okrutna waga pokazała... dwucyfrówkę! Co prawda "wysoką", czyli 99,8kg - ale do cholery to już dwucyfrówka! Teraz to będzie z górki 

Ostatnie pięć kilo walnęło mi jak z bicza trzasnął. Ani się spostrzegłem, a to już! Raptem 20 dni temu cieszyłem się bardzo, że osiągnąłem 105kg. A teraz - 5,2kg mniej. I to w 20 dni. Co daje 260gram dziennie. To moim zdaniem świetny wynik jak na mój etap diety i to, że co raz mniej sadła do zrzucania.

Nawet nie wiecie, jak to mnie cieszy! Ech, pewnie wiecie - bo doskonale zdajecie sobie sprawę, ile trudu i walki to kosztuje. Jak silną trzeba mieć wolę i jak się kontrolować na każdym kroku - nawet do znajomych nosić ze sobą słodzik... Kobiety mają prościej, bo wrzucą sobie słodzik do torebki i po krzyku. A facet gdzie ma se wsadzić ten słodzik??? Ja implementuje stos tabletek do woreczka strunowego i do portfela. Mina ludzi w barze, gdy wyciągam woreczek strunowy z białą substancją - bezcenna :) Aż dziw, że jeszcze nikt policji nie wezwał...

Wiecie już, że lubię małe "statystyki". Tym razem bardziej szczegółowych Wam oszczędzę, napiszę tylko, że przez 20 dni zmieniło się to, że ubyło mi 22,5 cm w vitaliowskich obwodach ciała (z tym, że udo i łydkę liczyłem raz a nie dwa razy, bo się ma dwa uda i dwie łydki :>).

Ufff, właśnie sobie uświadomiłem, że kamień milowy <=99,9 miałem zadeklarowany na koniec kwietnia... a tu... 04.04.2011 i już osiągnięte! To super! Oznacza nie mniej, nie więcej, niż to, że pod koniec kwietnia będzie jeszcze mniej! I (o zgrozo) może uda się osiągnąć pułap 95kg, który miałem pierwotnie zaplanowany na 1 maja 2011 (moje urodziny - taki mały prezent). Ale patrząc realistycznie, wystarczy, że osiągnę do 1 maja 97,3kg i będę szczęśliwy. Dlaczego? Bo wówczas prezent będzie i tak ogromny - zrzucone dokładnie 30 kilogramów!!! TRZYDZIEŚCI KILOGRAMÓW. Boże, niewiele więcej waży moja 13-sto letnia siostra... Masakra!

Choć, jak teraz sobie tak liczę, to jeśli jakimś dziwnym trafem utrzymałbym spadek na poziomie 260gram dziennie, to... zostało 28 dni, czyli... 92,5kg... Chyba bym padł z podziwu dla własnego JA :) Rety, rety, rety - niech ten miesiąc się skończy, bo chyba się psychicznie tym oczekiwaniem wykończę :D

A tak poważnie - sukcesów Wam życzę, żebyście byli w podobnej poniedziałkowej euforii co ja! Wiecie, jakiego KOPA to daje?