Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Połowa za mną, przyzwyczajenie, model 3D i pączki

W końcu mogę uznać skoki wagi za przeszłość. Poszło w dół i to ładnie. Zawdzięczam to pewnie oczyszczeniu organizmu (nie pytajcie w jaki sposób...).

Dzisiaj waga pokazała 108,6kg - niezły spadek od wczoraj, ale to pewnie wynika z powyższego. Co oznacza? Że połowa drogi za mną. Zrzuciłem już 18,7kg, zostało 18,6 :) Jupppiiii!

Kiedy dodawałem nowy pomiar na Vitalii, dopadło mnie przyzwyczajenie. Do czego? Do dużej wagi. Zamiast 108,6kg wpisałem 118,6kg - jakieś to takie dla mnie normalne było. Dopiero po chwili się zorientowałem, że chyba coś jednak nie tak :) Ahhh, zanim się przyzwyczaję do tego 10X kg to już będę miał pewnie 9X :)

Model 3D zaczyna mnie powoli irytować. Wkurza mnie to, że programiści i graficy Vitalii nie pomyśleli o takich tłuściochach jak ja. Dlaczego? Bo model 3D nawet nie drgnął od początku  mojego odchudzania. Wygląda identycznie teraz przy wadze 108,6 jak przy wadze 127,3kg... Ehh, mogliby go trochę bardziej "mobilizacyjnie ustawić". Ciekaw jestem, przy jakiej wadze on się trochę zmieni. Coś czuję, że <100kg a na to jeszcze muszę trochę poczekać...

Złamaliście się i zeżarliście pączki? Co prawda nie powinno się chwalić dnia przed zachodem słońca, ale ja osobiście mogę powiedzieć, że pączka do tej pory nie zjadłem ani kawałeczka i nie mam zamiaru zjeść choćby okruszka. Dlaczego? Bo tak prawdę mówiąc nigdy za pączkami nie przepadałem jakoś szczególnie. No, chyba, że byłby z czekoladką z polewą zawierającą skórkę pomarańcza, mniam...