Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ale jestem porypana

dzieki słonce za pocieszenie nawet nie wiesz jak mi zle z tym co zjadłam rozwazałam nawet opcje pojscia z tym wszystkim do kibla ale nie zrobie tego samego błedu co pare lat temu bo mi to na prawde niepotzrebne kurde musze byc silna ale po takich dniach ktore sa gigantami kalorycznosci tak mi ze soba zle ze najchetniej zapadłabym sie pod ziemie... no ale coz trzeba dac rade...

ale szybko zauwazylam, ze trzeba dokladnie odwrotnie :)) kiedys wyczytalam fajne powiedzonko: sniadanie jedz jak krol, obiad jak szlachcic a kolacje jak zebrak; mam nadzieje, ze juz wkrotce zielona herbata zacznie przynosic efekty!

Nie jesteś jednyna. Słuchaj ile ja razy w nocy się budziłam z głodu...i szłam po coś słodkiego. Noc to najgorsza pora, bo ciężko się kontrolować. Na dodatek jeśli dzień nie wypad tak jakby się chciało i nagle brakuje motywacji... myslisz,ze to już koniec, poddajesz sie i wcinasz, wcinasz. Skąd ja to znam. hihi. Jestem z tobanaprawde. Może zrób jak ja. Jak już nei moge wytrzymać to siadam i pisze do was, albo na imieninach rozmyślam co wam napisze. Napisze jak to wszysko pachniało i jaka dzielna byłam, że tyle wytrzymałam. Całuje i będzie dobrze.

To sie nie nazywa nienormalnosc, tylko napad wilczego glodu ;) Tez tak czesto mam... Jedz wiecej na sniadanie i w ciagu dnia to tego unikniesz. Buziaki :*