Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
coś mnie uwiera... foto

Ostatnio zastanawiam się nad samym sensem odchudzania. Każdy ma inną motywację. Jest miliony osób, które chcą schudnąć, ale same siebie tylko oszukują. Tu podjem ciasteczko, tu wezmę czipsa, a tu skubnę pizzy. Nic się nie stanie. A kaloria czuwa. 

Powiedziałam nie! Jeśli coś skubnę, to wytłumaczę sie przed sobą, bo nie po to postawiłam cel, żeby dążyć do niego naokoło. Moją motywacją jest lepsze samopoczucie i zdrowie. W zeszłym roku ważylam już 81 kg, potem schudłam, potem zatrzymałam się w miejscu, a potem przybyło. Z BMI 31,64 zeszłam na 27, 73 - szmat drogi przede mną. A niebawem minie 2 miesiące mojej diety, nawet nie zauważyłam, kiedy ten czas minął :) Czasem mam chwile zwątpienia, ale potem robię sobie porównawcze zdjęcie (tak, wiem, robię to często) i zaczynam znów działć. Chwilowo moja waga stoi :/ i to mnie uwiera

A z prywaty - mój chłopiec rozpoczął nową pracę, która niestety powoduje, że będziemy się widzieć może 1h dziennie. On wraca, ja jestem w pracy, ja wracam, on idzie do pracy. Tak to bywa w Intercity...