Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
67.4 :) spadeczek i nudne przemyslenia po utracie
27kg...

No to pobiegalam znowu :). Do lekarza poki co nie poszlam samo przeszlo. Chociaz czuje noge jeszcze, jakby mnie ostrzegala... Jednak grzecznie sie rozgrzewam i rozciagam wiec poki co jakos jest. Przymierzam sie do Chodakowskiej, wszystkie laski ja tak zachwalaja pod niebiosa... Zobaczymy :). Waga pokazala dzis 67.4. Byle w dol, byle w dol, byle w dol... Maz zobaczyl mnie jak wybiegam w weekend w moim stroju do biegania i powiedzial, ze wygladam bardzo szczuplo :). Czesto tego nie widzi, bo wiekszosc moich ciuchow jest na mnie juz za luzna albo jeszcze za mala (w te za male oczywiscie nie wciskam sie za wszelka cene, obiecalam sobie, ze przymierze dopiero jak bede wazyc 62-60 kg :)). Nie bede jednak nic kupowac dopoki nie osiagne zadowalajacej mne wagi. A wtedy poszaleje troche bo bede zaslugiwala, nowa, seksowna bielizna, ciuszki w moim stylu..tak tak... :). A maz nie bedzie mogl slowkiem pisnac na extra wydatki, chociaz jak go znam to bedzie rad zobaczyc mnie w czyms nowym i dopasowanym :). Kochany jest, slowem nic nie komentowal jak wazylam te swoje 94 kg a przeciez jak sie poznalismy to bylam laska... Teraz jednak jak schudlam i chudne nadal to zauwaza zmiany i widze jak sie z nich cieszy :). Tragedii by nie bylo ale jednak wiadomo, ze wolal mnie z moja waga poczatkowa a nie pociazowa. Jednak nie zrobilam tego dla niego a dla siebie. Pamietam jak lzy mi sie cisnely do oczu jak patrzylam w lustro, jak uczucie beznadziei odbieralo mi sily... Teraz tak juz nie jest!!! Teraz zaczynam wygladac jak ja :)! Juz nie jestem gruba, juz nie kolysze sie idac jak kaczka! Znalazlam wpis swoj prywatny w pamietniku, udostepnie w rocznice. Napisalam tam jaka jestem nieszczesliwa i ze jezeli wezme sie w garsc to za rok bede wygladac jak laska. I robie to!!! Jak sobie pomysle, ze moglam odkladac odchudzanie z miliona powodow to ciarki mnie przechodza. Jakie to szczescie, ze jestem uparciuch i mam silna wole... Pewnie schudlam za szybko, pewnie skora na brzuchu moglaby wygladac lepiej jakby waga nie poleciala mi jak szalona... Ale wiecie co? Nie zaluje! Idealna figura to mit a ja nie mam juz 20 lat i figury jak wtedy miec nie bede chociaz trupem bym padla, miliony kilometrow przebiegla i tony ciezarow podniosla... W najgorszym razie bedzie operacja plastyczna chociaz poki co uwazam, ze nie jest az TAK tragicznie. Bede przec do tych 60kg, troche wymodeluje i zobaczymy co dalej :).