Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Świnka Pigi...

...dziś jestem. Organizm zdecydowanie szykuje się na próbę generalną. Buzia pyzata, paluszki jak .... brak mi porównania. Obrączki na pewno nie dałoby się wcisnąć... Sandałki na samych koniuszkach paseczków, bo "nóżki jak kaczuszki " :-) Nawet jak się chcę uśmiechnąć, to czuję opór w policzkach :-) Najedzona jestem za to. Tzn. Najadłam się normalnie 5 dni temu i tak mi zostało. Dziś wcisnęłam raz do buzi kawałek chlebka i pochnęłam łykiem kawy zbożowej. W kolejce czeka jeszcze jajko na twardo, ale jakoś tak... przestałm lubić jajka w tym tygodniu.
Jak tak długo mi przyjdzie czekać, to zacznę chudnąć :-D

Obowiązków domowych dziś długa lista... Chyba ją wyrzucę. Jak ktoś znajdzie, może się ulituje...Chociaż pranie może powiesi, bo od wczorajszego ranka czeka w pralce na zmiłowanie....

Od bratowej mojej jakieś siejące grozę wieści dochodzą. Najpierw bardzo ciężki poród, potem  po tygodniu karetka i szpital, teraz też nie najlepiej... Powtarzam sobie jak mantrę, że każda baba ma inaczej, ze mną będzie ok! Ona i tak szczęściara, cały czas jest z nią jej mama, doświadczona pielęgniara. Gdyby tak na mnie padło, to jeszcze musiałabym teściową reanimować przy okazji i podnosić na duchu...

Teściowa moja swoje zainteresowanie moim stanem ogranicza do monitoringu. Tzn. często obserwuje przez okno, czy aby nie wyjeżdżam samochodem o nietypowej porze z garażu. Ponoć jak rodziłam pierwsze dziecko, to ona tak przeżywała, że cały dzień spędziła na pucowaniu domu na wysoki połysk. Łącznie z szorowaniem szczoteczką do zębów fug między płytkami w podłodze... Dziwny to konstrukt psychiczny :-) Z jednej strony przeżywa wszystko bardziej niż ja i się ogromnie przejmuje, z drugiej strony nie potrafi sobie przy tym wyobrazić, czego ja mogę wtedy najbardziej potrzebować... Ta kobieta to chyba zadana mi zagadka :-D

A teraz turlam się do kuchni. Wstręt do jedzenia wstrętem, ale dzieciom apetyt dopisuje, nie ma zmiłuj się, nagotować trzeba....